March 21, 2011

შოთა რუსთაველი


 



  • ლეკვი ლომისა სწორია, ძუ იყოს თუნდა ხვადია

  • მძულს უგულო   სიყვარული,  ხვევნა, კოცნა, მტლაშა–მტლუში.

  • გველსა ხვრელით ამოიყვანს ენა ტკბილად მოუბარი.
  • კოკასა შიგან რაცა სდგას, იგივე წარმოდინდების.
  • არ-დავიწყება მოყვრისა აროდეს გვიზამს ზიანსა.
  • ბოროტსა სძლია კეთილმან, არსება მისი გრძელია!
  • რასაცა გასცემ შენია, რასც არა, დაკარგულია!
  • გრძელი სიტყვა მოკლედ ითქმის.
  • ვინ მოყვარესა არ ეძებს, იგი თავისა მტერია.
  • ზოგჯერ თქმა სჯობს არა-თქმასა, ზოგჯერ თქმითაც დაშავდების.
  • სჯობს სახელისა მოხვეჭა ყოველსა მოსახვეჭელსა.
  • სიცრუე და ორპირობა ავნებს ხორცსა, მერე სულსა.
  • თქმულა: „სიწყნარე გმობილი სჯობს სიჩქარესა ქებულსა!“
  • თუ ლხინი გვინდა ღმრთისაგან, ჭირიცა შევიწყნაროთა.
  • თუ ყვავი ვარდსა იშოვნის, თავი ბულბული ჰგონია.
  • სხვა სხვისა ომსა ბრძენია.
  • რაცა საქმე უსამართლო, ღმერთმან ვისმცა შეარჩინა?
  • ხამს მოყვარე მოყვრისათვის თავი ჭირსა არ დამრიდად, გულის მისცეს გულისათვის, სიყვარული გზად და ხიდად.
  • მსგავსი ყველაი მსგავსსა შობს, ესე ბრძენთაგან თქმულია.
  • მართლად იტყვის მოციქული: „შიში შეიქმს სიყვარულსა“.
  • მტერი მტერსა ვერას ავნებს, რომე კაცი თავსა ივნებს.
  • რა ვარდმან მისი ყვავილი გაახმოს, დაამჭნაროსა, იგი წავა და სხვა მოვა ტურფასა საბაღნაროსა.
  • სჯობს უყოლობა კაცისა მომდურავისა ყოლასა.
  • ქმნა მართლისა სამართლისა ხესა შეიქმს ხმელსა ნედლად.
  • უმსგავსო საქმე ყოველი მოკლეა, მით ოხერია.
  • ასი ათასსა აჯობებს, თუ გამორჩევით მქმნელია.
  • სცთების და სცთების, სიკვდილსა ვინ არ მოელის წამისად.

·        ლეკვი ლომისა სწორია, ძუ იყოს თუნდა ხვადია
  • მძულს უგულო   სიყვარული,  ხვევნა, კოცნა, მტლაშა–მტლუში.
  • გველსა ხვრელით ამოიყვანს ენა ტკბილად მოუბარი.
  • კოკასა შიგან რაცა სდგას, იგივე წარმოდინდების.
  • არ-დავიწყება მოყვრისა აროდეს გვიზამს ზიანსა.
  • ბოროტსა სძლია კეთილმან, არსება მისი გრძელია!
  • რასაცა გასცემ შენია, რასც არა, დაკარგულია!
  • გრძელი სიტყვა მოკლედ ითქმის.
  • ვინ მოყვარესა არ ეძებს, იგი თავისა მტერია.
  • ზოგჯერ თქმა სჯობს არა-თქმასა, ზოგჯერ თქმითაც დაშავდების.
  • სჯობს სახელისა მოხვეჭა ყოველსა მოსახვეჭელსა.
  • სიცრუე და ორპირობა ავნებს ხორცსა, მერე სულსა.
  • თქმულა: „სიწყნარე გმობილი სჯობს სიჩქარესა ქებულსა!“
  • თუ ლხინი გვინდა ღმრთისაგან, ჭირიცა შევიწყნაროთა.
  • თუ ყვავი ვარდსა იშოვნის, თავი ბულბული ჰგონია.
  • სხვა სხვისა ომსა ბრძენია.
  • რაცა საქმე უსამართლო, ღმერთმან ვისმცა შეარჩინა?
  • ხამს მოყვარე მოყვრისათვის თავი ჭირსა არ დამრიდად, გულის მისცეს გულისათვის, სიყვარული გზად და ხიდად.
  • მსგავსი ყველაი მსგავსსა შობს, ესე ბრძენთაგან თქმულია.

  • მართლად იტყვის მოციქული: „შიში შეიქმს სიყვარულსა“.
  • მტერი მტერსა ვერას ავნებს, რომე კაცი თავსა ივნებს.
  • რა ვარდმან მისი ყვავილი გაახმოს, დაამჭნაროსა, იგი წავა და სხვა მოვა ტურფასა საბაღნაროსა.
  • სჯობს უყოლობა კაცისა მომდურავისა ყოლასა.
  • ქმნა მართლისა სამართლისა ხესა შეიქმს ხმელსა ნედლად.
  • უმსგავსო საქმე ყოველი მოკლეა, მით ოხერია.
  • ასი ათასსა აჯობებს, თუ გამორჩევით მქმნელია.
  • სცთების და სცთების, სიკვდილსა ვინ არ მოელის წამისად.
  • რაცა ღმერთსა არა სწადდეს, არა საქმე არ იქმნების.
  • ვა, სოფელო, რაშიგან ხარ, რას გვაბრუნებ, რა ზნე გჭირსა. ყოვლი შენი მონდობილი ნიადაგმცა ჩემებრ ტირსა! სად წაიყვან სადაურსა, სად აღუფხვრი სადით ძირსა?! მაგრა ღმერთი არ გასწირავს კაცსა, შენგან განაწირსა.
  • ვერ დაიჭირავს სიკვდილსა გზა ვიწრო, ვერცა კლდოვანი; მისგან ყოველი გასწორდეს, სუსტი და ძალგულოვანი; ბოლოდ შეყარნეს მიწამან ერთგან მოყმე და მხცოვანი. სჯობს სიცოცხლესა ნაძრახსა სიკვდილი სახელოვანი!
ანდერძი ავთანდილისა, როსტევან მეფის წინაშე.
  • დიდი ლხინია ჭირთა თქმა, თუ კაცსა მოუხდებოდეს.
  • თუ ლხინი გვინდა ღმრთისაგან, ჭირიცა შევიწყნაროთა.
  • მოყვარე მტერი ყოვლისა მტრისაგან უფრო მტერია,
არ მიენდობის გულითა, თუ კაცი მეცნიერია.
·   მარგალიტი არვის მიხვდეს უსასყიდლოდ, უვაჭრელად.
  • მას მკურნალმან რაგვარ ჰკურნოს, თუ არ უთხრას, რაცა სჭირდეს!
  • მაგრა თქმულა: „კარგის მქნელი კაცი ბოლოდ არ წახდების.

  • ნახეთ, თუ ოქრო რასა იქმს, კვერთხი ეშმაკთა ძირისა!
  • ნახეთ, თუ ოქრო რასა იქმს, კვერთხი ეშმაკთა ძირისა!
  • ოდეს კაცსა დაეჭიროს, მაშინ უნდა ძმა და თვისი.
  • მიეც გლახაკთა საჭურჭლე, ათავისუფლე მონები!
  • ოდეს ტურფა გაიეფდეს, აღარა ღირს არცა ჩირად.
  • რაც არა გწადდეს, იგი ქმენ, ნუ სდევ წადილთა ნებასა.
  • რაღაა იგი სინათლე, რასაცა ახლავს ბნელია?
  • ქმნა მართლისა სამართლისა ხესა შეიქმს ხმელსა ნედლად.
  • ჭირსა შიგან გამაგრება ასრე უნდა, ვით ქვიტკირსა. თავისისა ცნობისაგან ჩავარდების კაცი ჭირსა
  • რაცა ღმერთსა არა სწადდეს, არა საქმე არ იქმნების.
  • ვა, სოფელო, რაშიგან ხარ, რას გვაბრუნებ, რა ზნე გჭირსა. ყოვლი შენი მონდობილი ნიადაგმცა ჩემებრ ტირსა! სად წაიყვან სადაურსა, სად აღუფხვრი სადით ძირსა?! მაგრა ღმერთი არ გასწირავს კაცსა, შენგან განაწირსა.
  • ვერ დაიჭირავს სიკვდილსა გზა ვიწრო, ვერცა კლდოვანი; მისგან ყოველი გასწორდეს, სუსტი და ძალგულოვანი; ბოლოდ შეყარნეს მიწამან ერთგან მოყმე და მხცოვანი. სჯობს სიცოცხლესა ნაძრახსა სიკვდილი სახელოვანი!
  • დიდი ლხინია ჭირთა თქმა, თუ კაცსა მოუხდებოდეს.
  • თუ ლხინი გვინდა ღმრთისაგან, ჭირიცა შევიწყნაროთა.
  • მოყვარე მტერი ყოვლისა მტრისაგან უფრო მტერია,
არ მიენდობის გულითა, თუ კაცი მეცნიერია.
  • მარგალიტი არვის მიხვდეს უსასყიდლოდ, უვაჭრელად.
  • მას მკურნალმან რაგვარ ჰკურნოს, თუ არ უთხრას, რაცა სჭირდეს!
  • მაგრა თქმულა: „კარგის მქნელი კაცი ბოლოდ არ წახდების.
  • ნახეთ, თუ ოქრო რასა იქმს, კვერთხი ეშმაკთა ძირისა!
  • ნახეთ, თუ ოქრო რასა იქმს, კვერთხი ეშმაკთა ძირისა!
  • ოდეს კაცსა დაეჭიროს, მაშინ უნდა ძმა და თვისი.
  • მიეც გლახაკთა საჭურჭლე, ათავისუფლე მონები!
  • ოდეს ტურფა გაიეფდეს, აღარა ღირს არცა ჩირად.
  • რაც არა გწადდეს, იგი ქმენ, ნუ სდევ წადილთა ნებასა.
  • რაღაა იგი სინათლე, რასაცა ახლავს ბნელია?
  • ქმნა მართლისა სამართლისა ხესა შეიქმს ხმელსა ნედლად.
  • ჭირსა შიგან გამაგრება ასრე უნდა, ვით ქვიტკირსა. თავისისა ცნობისაგან ჩავარდების კაცი ჭირსა
  • სხვა სხვისა ომსა ბრძენია.
  • რაცა საქმე უსამართლო, ღმერთმან ვისმცა შეარჩინა?
  • ხამს მოყვარე მოყვრისათვის თავი ჭირსა არ დამრიდად, გულის მისცეს გულისათვის, სიყვარული გზად და ხიდად.
  • მსგავსი ყველაი მსგავსსა შობს, ესე ბრძენთაგან თქმულია.
  • მართლად იტყვის მოციქული: „შიში შეიქმს სიყვარულსა“.
  • მტერი მტერსა ვერას ავნებს, რომე კაცი თავსა ივნებს.
  • რა ვარდმან მისი ყვავილი გაახმოს, დაამჭნაროსა, იგი წავა და სხვა მოვა ტურფასა საბაღნაროსა.
  • სჯობს უყოლობა კაცისა მომდურავისა ყოლასა.
  • ქმნა მართლისა სამართლისა ხესა შეიქმს ხმელსა ნედლად.
  • უმსგავსო საქმე ყოველი მოკლეა, მით ოხერია.
  • ასი ათასსა აჯობებს, თუ გამორჩევით მქმნელია.
  • სცთების და სცთების, სიკვდილსა ვინ არ მოელის წამისად.
  • რაცა ღმერთსა არა სწადდეს, არა საქმე არ იქმნების.
  • ვა, სოფელო, რაშიგან ხარ, რას გვაბრუნებ, რა ზნე გჭირსა. ყოვლი შენი მონდობილი ნიადაგმცა ჩემებრ ტირსა! სად წაიყვან სადაურსა, სად აღუფხვრი სადით ძირსა?! მაგრა ღმერთი არ გასწირავს კაცსა, შენგან განაწირსა.
  • ვერ დაიჭირავს სიკვდილსა გზა ვიწრო, ვერცა კლდოვანი; მისგან ყოველი გასწორდეს, სუსტი და ძალგულოვანი; ბოლოდ შეყარნეს მიწამან ერთგან მოყმე და მხცოვანი. სჯობს სიცოცხლესა ნაძრახსა სიკვდილი სახელოვანი!
  • დიდი ლხინია ჭირთა თქმა, თუ კაცსა მოუხდებოდეს.
  • თუ ლხინი გვინდა ღმრთისაგან, ჭირიცა შევიწყნაროთა.
  • მოყვარე მტერი ყოვლისა მტრისაგან უფრო მტერია,
არ მიენდობის გულითა, თუ კაცი მეცნიერია.
  • მარგალიტი არვის მიხვდეს უსასყიდლოდ, უვაჭრელად.
  • მას მკურნალმან რაგვარ ჰკურნოს, თუ არ უთხრას, რაცა სჭირდეს!
  • მაგრა თქმულა: „კარგის მქნელი კაცი ბოლოდ არ წახდების.
  • ნახეთ, თუ ოქრო რასა იქმს, კვერთხი ეშმაკთა ძირისა!
  • ნახეთ, თუ ოქრო რასა იქმს, კვერთხი ეშმაკთა ძირისა!
  • ოდეს კაცსა დაეჭიროს, მაშინ უნდა ძმა და თვისი.
  • მიეც გლახაკთა საჭურჭლე, ათავისუფლე მონები!
  • ოდეს ტურფა გაიეფდეს, აღარა ღირს არცა ჩირად.
  • რაც არა გწადდეს, იგი ქმენ, ნუ სდევ წადილთა ნებასა.
  • რაღაა იგი სინათლე, რასაცა ახლავს ბნელია?
  • ქმნა მართლისა სამართლისა ხესა შეიქმს ხმელსა ნედლად.
  • ჭირსა შიგან გამაგრება ასრე უნდა, ვით ქვიტკირსა. თავისისა ცნობისაგან ჩავარდების კაცი ჭირსა

    No comments:

    Post a Comment