მღელვარე, « მეომარ სახელმწიფოთა პერიოდებად» წოდებულ პერიოდებშიც როდესაც სამხედრო ბელადები ერთმანეთს ექიშპებოდნენ ქვეყნის სივრცის გულისთვის მიზნად რჩებოდა იმპერიის ერთიანობის აღდგენა ახალ საფუძვლებზე.ქვეყნის და სახელმწიფოს დღგრძელობის, ხანგრძლივობის ხელოვნება არის სტრატეგიის ამ კულტურის გულში და ჩინელებმა მათი ძლიერი კულტურით მოახერხეს დროებით დამარცხებების ტერიტორიულ გამარჯვებებად გადაქცევა მათი დამპყრობელი მონღოლების და შემდეგ მანჯუების გაჩინელების გზით.
დღეს მონღოლეთის ნაწილი ჩინურია და ჩინურია მთლიანად მანჯურია.
შუაგულის იმპერიაში სიმდიდრე შედარებით იშვიათია და სამაგიეროდ ჩინელები დახელოვნებული არიან დროის გამოყენებაში. სწორედ ამ დროით განზომილებაში მოიპოვებენ ჩინელები მოქმედების თავისუფლებას და სარგებლობას ნახულობენ გარემოებათა შეცვლიდან.
როდესაც ღირსებას და სათნოებას აქვს სტრატეგიული მნიშვნელობა :
ჩინური თამაში ვეი შის ( იაპონურად გო) მსგავსად ტერიტორიის ფლობა-განგება სიცოცხლის სიმბოლოა ჩინეთში.
ტერიტორიების შექმნა, შენარჩუნება თუ ექსპანსია უპირველეს ყოვლისა დამოკიდებულია მისი შემადგენელი ელემენტების შინაგან კავშირთა სტაბილურობაზე. აქ ურთიერთობები და კავშირები უფრო მნიშვნელოვანია ვიდრე თვითონ კომპონენტები. სტრატეგიის უძველესი ტრაქტატის ავტორი და დღევანდელ მსოფლიოში ძალიან პოპულარული ჩინელი მოაზროვნის, თუკიდიდეს თანამედროვე სუნ ცზუს აზრით დაუმარცხებლობის საუკეთესო გარანტიაა გენერლისა და მისი ჯარების, მეფისა და მისი ქვეშევრდომების კავშირის ხარისხი.
ჩინურ სტრატეგიულ კულტურაში უპირატეს როლს ასრულებენ შუამავლები ვინაიდან ისინი წარმოადგენენ არსებით,მთავარ,არსებით სახსრებს,
სტაბილურობის თუ არასტაბილურობის,წონასწორობის დარღვევის განმსაზღვრელ ელემენტებს.
უპირველესი ამოცანა სუნ ცზუს აზრით არის უძლეველობა და ამის მისაღწევად სტრატეგოსი აგებს ლეგიტიმური და რიტუალიზებული ურთიერთობების ქსელს რომელიც ერთ მთლიან და რეაქციის უნარის მქონე ანსამბლად ჰკრავს ჯარს, საწარმოს თუ ქვეყანას.
სუნ ცზუს აზრით უძლეველობის უზრუნველყოფისთვის უმთავრესი არაა შეტევისთვის თუ თავდაცვისთვის საჭირო ფიზიკურ საშუალებათა დაგროვება.
მთავარია ნდობა რომელიც სამართლიან და ლეგიტიმურ ხელისუფლებად მიჩნეულ ხელისუფლებას აერთიანებს, აკავშირებს მის ქვეშევრდომებთან.
ამ ნდობის გარეშე ის ვისაც ჰგონია რომ აქვს ძალა სუნ ცზუს გამოთქმით სინამდვილეში არის “ქაღალდის ვეფხვი”;
სწორედ ამიტომაა რომ მისი ხალხის ტანჯვათა და სიხარულის ნამდვილად,გულით გამზიარებელი სუვერენი უზრუნველყოფს ამ ხალხის მტკიცე მხარდაჭერას,იღებს ასეთი მხარდაჭერის გარანტიას.
შინაგანი ჰარმონიის დამყარებისა და ადმინისტრაციის სრულყოფის შემდეგ მოწინააღმდეგეთა მიერ დაშვებული შეცდომები იძლევა მოგებათა თუ გამარჯვებათა შესაძლებლობას.
ურთიერთობის ხარისხი რელური ძალაა და ურთიერთობათა უხარისხობა,ცუდი ურთიერთობა ასუსტებს და სწორედ ამიტომ სტრატეგოსი მოწინააღმდეგეთა თუ კონკურენტთა ბანაკში ხელს უშლის კარგი შინაგანი ურთიერთობების დამყარებას ან წყვეტს ასეთ ურთიერთობებს.
რაც უფრო ცუდია მოწინააღმდეგის სოციალური შენობის კომპონენტთა ურთიერთობა მით უფრო მეტ რესურსებს ფლანგავს ის და ამის შედეგად სათნო,ღირსეული სტრატეგოსის უპირატესობა უფრო ცხადი ხდება.
ჩინეთში სათნოებას, ღირსებას აქვს სტრატეგიული მნიშვნელობა!
ჰარმონია და და ეკონომია იძლევა დღეგრძელობის, არსებობის გახანგრძლივების საშუალებას…»
პიერ ფაიარ;გავიგოთ და გამოვიყენოთ სუნ ცზუ,ჩინური სტრატეგია, მოქმედი აზრი,მეორე გამდიდრებული გამოცემა,პარიზი,2007,გვ. 3-5. თარგმნა გიორგი მარჯანიშვილმა.
Xreferat.ru » Рефераты по военной кафедре » Сунь Цзы. Философия войны
სუნ ძუ არის ფსიქოლოგიური ომის ერთ-ერთი დიდი პიონერი.
დაოსიზმის მსოფლმხედველობიდან გამომდინარე იქმნება წარმოდგენები ომზე როგორც ძალის გამოყენებაზე უხეში ძალადობის გარეშე და გამარჯვებაზე ჯერ კიდევ ღია დაპირისპირების დაწყებამდე. ამ თვალსაზრისით სუნ ძუს "ომის ხელოვნება" უნდა იყოს პოლიტიკოსების,პოლიტოლოგების და ფსიქოლოგების სამაგიდო წიგნი.
სუნ ძუს თქმით საუკეთესოა სახელმწიფოს ხელში ჩაგდება მთლიანად,დაუნგრევლად. მისი დანგრევა ბევრად უფრო ადვილია. მტრის ჯარის ტყვედ ჩაგდება ჯობია ამ ჯარის მოსპობას. ას ბრძოლაში ასი გამარჯვების მოპოვება არაა სრულყოფის მწვერვალი. ბრძოლის ხელოვნების უდიდესი მიღწევაა მოწინააღმდეგის დამორჩილება ბრძოლის გარეშე.
სუნ ძუ ხაზს უსვამს რომ სამხედრო სტრატეგიებიდან ყველაზე შედეგიანია მოწინააღმდეგით მანიპულირება ისე რომ შესაძლებელი იყოს მისი იოლად დამარცხება ბრძოლის გარეშე.
ფსიქოლოგიური ომის ფუძემდებელი სუნ ძუს თეორიული კონსტრუქციები დაიყვანება შემდეგზე:
" გარყვენით ყველაფერი რაც კი საუკეთესოა მოწინააღმდეგის ბანაკში. მისი გამოჩენილი წარმომადგენლები ჩაითრიეთ დანაშაულებრივ საქმიანობაში,შელახეთ მათი პრესტიჟი,ძირი გამოუთხარეთ მათ ავტორიტეტს,საჭირო მომენტში შეარცხვინეთ ისინი საზოგადოების წინაშე, ითანამშრომლეთ ყველაზე სულმდაბალ.უღირს და წამხდარ ადამიანებთან.
გააჩაღეთ შეჯახებები თქვენი მოწინააღმდეგე სახელმწიფოს მოქალაქეთა შორის,გააღვივეთ უთანხმოებები და მტრობა მათ შორის.
ყველანაირად შეუშალეთ ხელი მომარაგებაა,წესრიგის დამყარებას და დაცვას მოწინააღმდეგის შეიარაღებულ ძალებში.
არ დაინანოთ ფული ინფორმაციისა და თანამზრახველთა საყიდლად თუ მოსასყიდად.
საერთოდ გულუხვად გაეცით ფული და დაპირებები,ამას მოაქვს დივიდენდები."
სამხედრო საქმის განვითარებას აუცილებლად ახლდა თან მოწინააღმდეგეზე მორალური ზეწოლის და ზემოქმედების ფორმების სრულყოფა.
ა.წ. მეორე საუკუნეში ჩნდება პროპაგანდის დამოუკიდებელი თემა-ომის სამართლიანი თუ უსამართლო ხასიათის გამოცხადება. მოწინააღმდეგის მებრძოლი სულისკვეთების დასასუსტებლად ერთ-ერთი მხარე ბრალდებას უყენებს მოწინააღმდეგეს და მოწინააღმდეგის ბანაკში მყოფ თანამოაზრეებს მოუწოდებს შეუერთდეს მას ბრძოლაში სამართლიანი საქმისთვის.
ამ ხერხს ძველი ჩინეთის მმართველები იყენებდნენ დიდი ხნის მანძილზე.
შეიარაღებული შეჯახების დაწყებამდე ან დაწყებისთანავე წაყენებული ბრალდება მოწინააღმდეგის დასაღუპად გამიზნულ მოქმედებათა კანონიერების დასაბუთება იყო მთელი ომის მანძილზე.
ჩინეთში ძვეკლთაგანვე ამის ერთ-ერთ ყველაზე სანდო საშუალებად თვლიდნენ ტყუილს//დეზინფორმაციას//-უშუალო მანიპულირებას მოწინააღმდეგის შეხედულებით სინამდვილეზე რისი მიზანიც იყო მოწინააღმდეგის წაბიძგება მცდარი ნაბიჯების გადადგმისაკენ. ისევ დავუბრუნდეთ სუნ ძის,ის წერდა:
" ომი ტყუილის თამაშია. ამიტომ თავი მოაჩვენე უძლურად მაშინ როდესაც ძლიერი ხარ,თავი მოაჩვენე დუნედ როდესაც მზად ხარ შეტევისთვის. თავი მოაჩვენე შორს მყოფად როდესაც სინამდვილეში ხარ გვერდით,და პირიქით.
მიიტყუე მტერი სარგებლით როდესაც მოწინააღმდეგეს სურს სარგებელი. თავს დაესხი მას და დაამხე როდესაც ის მოცულია უწესრიგობით.
როდესაც მტერი საშიშია მოერიდე მას. თუ ის იოლად ბრაზდება გააბრაზე. თუ ის მორიდებული და ფრთხილია წაახალისე მისი ამაოება და პატივმოყვარეობა.
შეუტიე როდესაც ის ყველაზე ნაკლებადაა მზად. იმოქმედე მაშინ როდესაც ყველაზე ნაკლებად გელის.
ამაშია სტრატეგოსის სარდლობის ხელოვნება რომელსაც ვერ გადმოსცემ წინასწარ დადგენილი და დაუყოვნებელი გამოყენებისთვის მზა წესებით".
ფილოსოფოსის ეს აზრები სავსებით გამოადგება თანამედროვე მეთაურსაც. ამის დასტურია შემდეგი მაგალითი. სამოქალაქო ომის დროს თავისი მოწინააღმდეგის,მისი ძლიერი და სუსტი მხარეების კარგად ,მცოდნე ჩინეთის შეიარაღებულმა ძალებმა წარმატებით ჩაატარეს ფსიქოლოგიური ოპერაციები. ისინი იყენებდნენ ინფორმაციის ნაკადების კონტროლის საშუალებებს.
ჩინეთის კომპარტია და ჩინეთის ეროვნულ-განმანთავისუფლებელი არმია მათ წინააღმდეგ მებრძოლ გომინდანელებს არწმუნებდნენ იმაში რომ მათი//გომინდანელების// მტრები არიან იდიოტები,სუსტები და გაიქცევიან პირველივე შეტევისას. ამას გარდა პროპაგანდით და ჭორების გავრცელებით ნაციონალისტთა ლიდერებს არწმუნებდნენ ჯარის დანაწილების და სრულებით უსარგებლო ადგილას გაგზავნის აუცილებლობაში.
საყოველთაოდ ხელმისაწვდომი ცნობების საფუძველზე შეიძლება ვამტკიცოთ რომ ეხლა ჩინეთში ინფორმაციულ ოპერაციებად ითვლება მოწინააღმდეგის ინფორმაციაზე და საინფორმაციო სისტემებზე ზემოქმედების ზომების ერთობლიობა და ამავე დროს საკუთარი ინფორმაციის დაცვა..
განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება მტრების ეკონომიკის,სამხედრო კომუნიკაციების,კავშირის და ჯარების მართვის მათი სისტემების მოშლას და მორყევას.
ჩინელი სამხედრო ანალიტიკოსები თვლიან რომ სხვა სფეროებში ჩამორჩენაზე უფრო უარესი ეხლა არის უცხოური ინფორმაციულ-ფსიქოლოგიური თავდასხმის მოუგერიებლობა.
ტექნოლოგიების დღევანდელი განვითარება მათი აზრით ეხლა იძლევა როგორც უბრალო მოქალაქეებზე ისე სახელმწიფოთა მეთაურებზე აქტიური ზემოქმედების საშუალებას. ვითომ ქვეყნების ლიდერების მიერ წარმოთქმული სიტყვების იმიტაცია,ფოტო- და კინიმასალების ფალსიფიკაცია მათი შემდგომი ჩვენებით მოუმზადებელი აუდიტორიისთვის სერიოზულად მოქმედებს მწინააღმდეგე მხარის მოსახლეობაზე და სამხედრო მოსამსახურეებზე.
შეიძლება თამამად ვამტკიცოთ რომ ჩინეთის სამხედრო ტეორეტიკოსები აქტიურად ამუშავებემ ფსიქოლოგიური ომის ტაქტიკას და სტრატეგიას.
ამ თემატიკის ზოგი ნაშრომი გვიჩვენებს ჩინურ თავისებურებას.
ფართოდ იყენებენ ისტორიულ მასალას და ათასწლოვანი ტრადიციების მქონე ჩინური სამხედრო ხელოვნების ფუძემდებელ პრინციპებს.
ხაზს უსვამენ მშვიდობიან პერიოდში ფსიქოლოგიური ოპერაციების ჩატარების აუცილებლობას. ეს ოპერაციები ითვლება ღია შეიარაღებული დაპირისპირების პირობებში სრულმასშტაბიანი ინფორმაციული ომის მოსამზადებელ ეტაპად.
ჩინეთი წარმატებით ეწევა ინფორმაციულ ომს ამერიკის შეერთებულ შტატებთან. მან აჯობა ამერიკელებს 1997-1998 წლების ინფორმაციული დაპირისპირებისას.
ჩინურმა სპეცსამსახურებმა მნიშვნელოვან წარმატებებს მიაღწიეს აშშ-ს ტერიტორიაზე. ამერიკაში ჩინური დიასპორა შედგება დაახლოებით 10 მილიონი ადამიანისგან. მისი ძირითადი ნაწილი არის წყნარი ოკეანის სანაპიროზე სადაც ჩინურ დაზვერვას აქვს იმდენად ძლიერი პოზიციები რომ ამერიკული სპეცსამსახურები ვერ ახერხებენ ჩინური აქტივობის სრულ გაკონთროლებასდ ისეთ ქალაქებში როგორიცაა სიეტლი,ლოს-ანჯელესი,სან-ფრანცისკო,ჰიუსტონი.
თავისებურ გაფრთხილებად ამერიკისთვის იქცა ეთნიკური ჩინელის არჩევა ვაშინგტონის შტატის გუბერნატორად//შტატი სიეტლის დედაქალაქი არის ამერიკაში ჩინური ემიგრაციის ძირითადი კარიბჭე//.
არაა გამორიცხული რომ მასობრივი უწესრიგობები სიეტლში//1999 წლის ბოლოს ვაჭრობის მსოფლიო ორგანიზაციის ფორუმის ჩატარებასთან დაკავშირებით//შთაგონებული იყო ჩინური სპეცსამსახურების მიერ.
ჩინური დაზვერვის მიერ ორგანიზებული ძლიერი ჩინური ლობის მეშვეობით ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა აშშ-ს ტერიტორიაზე წყვეტს ზოგ სტრატეგიულ საკითხს. ის უზრუნველყოფს იაფი ჩინური საქონლის გასაღებას// ამერიკელების მიერ ნაყიდი საქონლის 25 პროცენტი ჩინურია//,ახალისებს ჩინური დიასპორის ზრდას მატერიკული ჩინეთიდან ემიგრაციის ხარჯზე,ჩინური მრეწველობისთვის შოულობს მოწინავე ტექნოლოგიებს და მეცნიერულ მიღწევებს.
ამერიკაში შეიქმნა ძლიერი "მეხუთე კოლონა" და ეს აძნელებს აშშ-ს ღია შეჯახებას ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკასთან.
დასკვნა:
ამდენად სუნ ძის ტრაქტატს დრესაც არ დაუკარგავს თავისი მნიშვნელობა. მის "ომის ხელოვნებას" იყენებენ თანამედროვე კონფლიქტებშიც და ამიტომ სულაც არაა ზედმეტი დიდი სარდალისა და მოაზროვნის ნაშრომის ცოდნა....
ესაა საჭირო დახმარება ინფორმაციული ბრძოლებისას.
Список использованной литературы:
1. «Философия и военное дело», учебник Академии им. Фрунзе.
2. «Независимое военное обозрение» от 12.01.2001.
Сунь Цзы. Философия войны
2). Поэтому все надо предвидеть. Знание же будущего нельзя получить от богов и демонов, знания о противнике можно получить лишь от людей, от шпионов. 'Пользование шпионами - самое существенное на войне; это та опора, полагаясь на которую действует армия' (гл. Х1П, п. 13). Шпионы чрезвычайно важны для войска, поэтому их следует награждать лучше всех, а их дела сохранять в большом секрете. Для руководства деятельностью шпионов надо располагать совершенными знаниями, обладать гуманностью и справедливостью, тонкостью и проницательностью. Шпионы бывают пяти видов: местные, внутренние, обратные, шпионы смерти и жизни. Способы их деятельности - непостижимая тайна. Местные шпионы - из местных жителей страны противника, внутренние - его чиновники, обратные - шпионы противника; если обратные шпионы передают противнику ложные сведения, то это шпионы смерти; возвращающиеся с донесениями, - это шпионы жизни. Прежде, чем начать какие-либо военные действия, надо получить через шпионов исчерпывающие сведения о противнике, в частности, сведения о его военачальниках, начальниках охраны и воинах стражи. Затем с помощью шпионов надо ввести противника в заблуждение. Все это обеспечит успех.
Таково основное содержание трактата Сунь Цзы, этого выдающегося произведения древнейшей военно-теоретической мысли.
Но мысли китайского философа актуальны и по сей день. Нельзя не упомянуть в век информационных технологий о новом виде войны без применения оружия, без взрывов и смертей, без насилия. Речь идет о психологическом противоборстве. Сунь Цзы не упустил из внимания и эту сторону войны. Сунь Цзы в своем трактате "Искусство войны" писал, что "наилучшая политика сводится к захвату государства целостным, разрушить его значительно легче. Взять в плен армию противника лучше, чем ее уничтожить. Одержать сотню побед в сотне сражений - это еще не предел искусства. Покорить противника без сражения - вот венец искусства". Он подчеркивает, что самая выгодная из всех военных стратегий - манипулирование неприятелем таким образом, чтобы добиться легкой победы над ним без боя. Теоретические построения основоположника психологической войны сводятся к следующему: "Разлагайте все хорошее, что имеется в стане вашего противника; вовлекайте его видных представителей в преступные предприятия, подрывайте их престиж, выставляйте их в нужный момент на позор общественности; используйте сотрудничество самых подлых и гнусных людей; разжигайте ссоры и столкновения среди граждан вражеской страны; препятствуйте всеми способами оснащению, обеспечению и наведению порядка в вооруженных силах неприятеля; будьте щедры на предложения и подарки для покупки информации и сообщников; вообще не экономьте ни на деньгах, ни на обещаниях, так как они приносят богатые дивиденды". Дальнейшее развитие военного искусства неизменно сопровождалось совершенствованием форм морального воздействия на противника. К II веку н. э. относится появление самостоятельной темы пропаганды - провозглашение справедливого или несправедливого характера войны. Не чем иным, как стремлением подорвать боевой дух воинов врага, можно объяснить обычай, когда одна из воюющих сторон выступает с тем или иным обвинением в адрес своего соперника и призывает своих союзников и единомышленников в противостоящем стане примкнуть к "борьбе за правое дело". Этот прием широко использовался правителями древнего Китая на протяжении значительного периода времени. Предъявленное до начала или же в самом начале вооруженного столкновения обвинение служило в ходе всей войны надежным обоснованием законности действий, направленных на сокрушение неприятеля. Издавна в Китае считали одним из самых надежных средств для этого обман (дезинформацию) - прямое манипулирование взглядами противника на реальность с целью побудить его предпринимать шаги в направлении, соответствующем собственным интересам. Вновь обратимся к Сунь Цзы. Он писал: "Война - игра обмана. Поэтому притворяйся немощным, когда силен; притворяйся вялым, когда готов нанести удар; кажись далеким, когда на самом деле находишься рядом, и наоборот. Когда враг жаждет наживы, подмани его наживкой; когда он в беспорядке, напади и опрокинь его; когда он хвалится значительными силами, будь вдвойне готов действовать против него; когда он страшен, обходи его. Если он податлив гневу, провоцируй его. Если он робок и осторожен, поощряй его тщеславие. Если силы его свежи, измотай их. Если он един, раздели его. Атакуй его, когда он меньше всего готов. Действуй, когда он меньше всего тебя ожидает. В этом заключается тонкость командования стратега, которую невозможно заранее передать четко определенными правилами, готовыми для немедленного применения".
Эти мысли философа современный командир вполне может взять себе на вооружение. Подтверждением этому служит такой пример. . Во время гражданской войны вооруженные силы Китая успешно вели психологические операции, хорошо зная своих противников, их сильные и слабые стороны, используя имеющиеся возможности для контроля за потоками информации. КПК и НОАК, в частности, пытались убедить сражавшихся против них гоминьдановцев, что их враги глупы, трусливы, слабы и будут отступать при первом же натиске. Кроме того, особый упор делался на сложном сочетании пропаганды и слухов, чтобы побудить лидеров националистов раздробить армию и направлять ее соединения отнюдь не туда, куда следовало бы.
На основании общедоступных сведений можно утверждать, что ныне в Китае под информационными операциями понимается совокупность мер по воздействию на информацию и информационные системы противника и одновременной защите собственной информации. Особый упор делается на подрыв экономики недругов, их систем военных коммуникаций, связи и управления войсками. Китайские военные аналитики считают, что сегодня неспособность противостоять иностранному информационно-психологическому вторжению более опасна, чем отсталость в других областях. Развитие технологий в наши дни, по их мнению, дало возможность активно воздействовать на всех людей - от обычных граждан до глав государств. Имитация речей, произнесенных якобы лидерами стран, фальсификация фото- и киноматериалов с последующей демонстрацией неподготовленной аудитории - все это способно серьезно повлиять на население и военнослужащих противоборствующей стороны. Можно смело утверждать, что тактика и стратегия ведения психологической войны активно разрабатывается ведущими военными теоретиками НОАК. Некоторые работы по данной тематике дают основания говорить об имеющейся в них своего рода "китайской специфики". Во-первых, обращает на себя внимание широкое использование исторического материала и основополагающих принципов китайского военного искусства, имеющего тысячелетние традиции. Во-вторых, делается упор на проведение психологических операций в мирных условиях, они рассматриваются как подготовительный этап полномасштабной информационной войны в условиях открытого вооруженного противоборства.
Китай успешно ведет информационную борьбу с США. Китайцам удалось «переиграть» американцев в ходе информационного противоборства в финансовой сфере в 1997-1998г.г. Значительны успехи китайских спецслужб на территории США. К настоящему времени численность китайской диаспоры в Америке – около 10 млн. человек, основная ее часть сосредоточена на Тихоокеанском побережье, где китайская разведка имеет настолько сильные позиции, что американские спецслужбы не в состоянии полностью контролировать китайскую активность в таких городах как Сиэттл, Лос-Анжелес, Сан-Франциско, Хьюстон. Своеобразным предупреждением США стало избрание этнического китайца губернатором штата Вашингтон (столица штата Сиэттл является основными воротами китайской эмиграции в Америку). Не исключено, что массовые беспорядки в г. Сиэттле, связанные с проведением в этом городе в конце 1999г. форума ВТО, были инспирированы китайскими спецслужбами.
Благодаря организованному китайской разведкой мощному китайскому лобби КНР решает на территории США ряд стратегических задач: обеспечивает продвижение дешевых китайских товаров (сегодня 25% товаров, покупаемых американцами – китайские), стимулирует рост китайской диаспоры за счет эмиграции из материкового Китая, добывает для китайской промышленности передовые технологии и научные разработки. Все это делает для Соединенных Штатов проблематичным открытое столкновение с КНР из-за наличия на территории США мощной «пятой колонны».
Заключение
Таким образом, трактат Сунь Цзы не потерял своей значимости и в наше время. Его “Искусство войны” находит применение в современных конфликтах. Поэтому командиру не будет лишним и бесполезным ознакомиться с трудом великого полководца и философа. Все основные положения, понятия, формы работы с личным составом, другие составляющие войны подробнейшим образом излагаются в этой книге. Я вкратце изложил такие главы как “формы борьбы”, “формы боевых действий”, “тактика”, “использование местности”, “способы действия войск”, “управление войском”. Это будет неким дополнением к Уставу Вооруженных Сил Российской Федерации, помощником в службе командира. И то, что Китай с успехом применяет стратегию военных действий по Сунь Цзы служит лишним подтверждением тому, что его титанический труд не пропал даром, а прожив тысячелетие, дошел до наших дней и нашел себе применение в сфере военной деятельности, и как я уже говорил выше служит мощным подспорьем в области информационных противоборств.
Список использованной литературы:
Список использованной литературы:
1. «Философия и военное дело», учебник Академии им. Фрунзе.
2. «Независимое военное обозрение» от 12.01.2001.
Страницы: 1 2
Древний Китайский трактат "Искусство войны", написанный более двух тысяч лет назад таинственным воином и философом Сунь-цзы, - классическое, руководство по стратегии поведения в конфликтах любого уровня - от психологического соперничества до военных действий.
В данном переводе трактат представлен в контексте даосской философии.
Характерные для даосизма представления о человеческой природе, сущности возникающих конфликтов и способах разрешения конфликтных ситуаций дают возможность применять силу без грубого насилия и побеждать еще до начала открытого противостояния. С этой точки зрения "Искусство войны" может считаться настольной книгой политиков, политологов и психологов. Для более ясного понимания идей, изложенных в трактате, его текст сопровождается комментариями одиннадцати китайских стратегов и военачальников.
Вы убедитесь в том, что принципы, предлагаемые Сунь Цзы, могут с равным успехом использоваться как в частном, так и в государственном секторе. Их могут применять не только руководители среднего звена, но и представители высшего руководства.
The Art of War is the Swiss army knife of military theory--pop out a different tool for any situation. Folded into this small package are compact views on resourcefulness, momentum, cunning, the profit motive, flexibility, integrity, secrecy, speed, positioning, surprise, deception, manipulation, responsibility, and practicality. Thomas Cleary's translation keeps the package tight, with crisp language and short sections. Commentaries from the Chinese tradition trail Sun-tzu's words, elaborating and picking up on puzzling lines. Take the solitary passage: "Do not eat food for their soldiers." Elsewhere, Sun-tzu has told us to plunder the enemy's stores, but now we're not supposed to eat the food? The Tang dynasty commentator Du Mu solves the puzzle nicely, "If the enemy suddenly abandons their food supplies, they should be tested first before eating, lest they be poisoned." Most passages, however, are the pinnacle of succinct clarity: "Lure them in with the prospect of gain, take them by confusion" or "Invincibility is in oneself, vulnerability is in the opponent." Sun-tzu's maxims are widely applicable beyond the military because they speak directly to the exigencies of survival. Your new tools will serve you well, but don't flaunt them. Remember Sun-tzu's advice: "Though effective, appear to be ineffective." --Brian Bruya
Сунь Цзы (Sun Tzu) знаменитый древнекитайский полководец и военный теоретик. Сунь-Цзы (иначе - Сунь У), живший в VI - V веках до нашей эры, родился в царстве Ци. В 514-496 годах до н. э. он был военачальником царства У и успешно руководил походами против царств Чу, Ци и Цзинь. Ему принадлежит авторство известного трактата о военном искусстве в 13 главах. В нем он рассматривал войну как важнейшее событие, от которого зависит судьба государства, и указывал на большую роль политики в подготовке войны. По Сунь-Цзы, искусство воевать, от которого зависит достижение победы, определяется моральным духом армии и народа, учетом обстановки, качествами полководца, обученностью, дисциплиной и численностью войск, правильным управлением ими и снабжением. Помимо знания противника, оценки своих возможностей и особенностей обстановки, он придавал важное значение военной хитрости, разведке, быстроте действий, маневру и инициативе. Отдавая предпочтение наступлению перед обороной, Сунь-Цзы в своем труде рекомендовал стремиться к достижению превосходства в силах и разгрому противникапо частям.
სუნ ძუ ხაზს უსვამს რომ სამხედრო სტრატეგიებიდან ყველაზე შედეგიანია მოწინააღმდეგით მანიპულირება ისე რომ შესაძლებელი იყოს მისი იოლად დამარცხება ბრძოლის გარეშე.
ფსიქოლოგიური ომის ფუძემდებელი სუნ ძუს თეორიული კონსტრუქციები დაიყვანება შემდეგზე:
" გარყვენით ყველაფერი რაც კი საუკეთესოა მოწინააღმდეგის ბანაკში. მისი გამოჩენილი წარმომადგენლები ჩაითრიეთ დანაშაულებრივ საქმიანობაში,შელახეთ მათი პრესტიჟი,ძირი გამოუთხარეთ მათ ავტორიტეტს,საჭირო მომენტში შეარცხვინეთ ისინი საზოგადოების წინაშე, ითანამშრომლეთ ყველაზე სულმდაბალ.უღირს და წამხდარ ადამიანებთან.
გააჩაღეთ შეჯახებები თქვენი მოწინააღმდეგე სახელმწიფოს მოქალაქეთა შორის,გააღვივეთ უთანხმოებები და მტრობა მათ შორის.
ყველანაირად შეუშალეთ ხელი მომარაგებაა,წესრიგის დამყარებას და დაცვას მოწინააღმდეგის შეიარაღებულ ძალებში.
არ დაინანოთ ფული ინფორმაციისა და თანამზრახველთა საყიდლად თუ მოსასყიდად.
საერთოდ გულუხვად გაეცით ფული და დაპირებები,ამას მოაქვს დივიდენდები."
სამხედრო საქმის განვითარებას აუცილებლად ახლდა თან მოწინააღმდეგეზე მორალური ზეწოლის და ზემოქმედების ფორმების სრულყოფა.
ა.წ. მეორე საუკუნეში ჩნდება პროპაგანდის დამოუკიდებელი თემა-ომის სამართლიანი თუ უსამართლო ხასიათის გამოცხადება. მოწინააღმდეგის მებრძოლი სულისკვეთების დასასუსტებლად ერთ-ერთი მხარე ბრალდებას უყენებს მოწინააღმდეგეს და მოწინააღმდეგის ბანაკში მყოფ თანამოაზრეებს მოუწოდებს შეუერთდეს მას ბრძოლაში სამართლიანი საქმისთვის.
ამ ხერხს ძველი ჩინეთის მმართველები იყენებდნენ დიდი ხნის მანძილზე.
შეიარაღებული შეჯახების დაწყებამდე ან დაწყებისთანავე წაყენებული ბრალდება მოწინააღმდეგის დასაღუპად გამიზნულ მოქმედებათა კანონიერების დასაბუთება იყო მთელი ომის მანძილზე.
ჩინეთში ძვეკლთაგანვე ამის ერთ-ერთ ყველაზე სანდო საშუალებად თვლიდნენ ტყუილს//დეზინფორმაციას//-უშუალო მანიპულირებას მოწინააღმდეგის შეხედულებით სინამდვილეზე რისი მიზანიც იყო მოწინააღმდეგის წაბიძგება მცდარი ნაბიჯების გადადგმისაკენ. ისევ დავუბრუნდეთ სუნ ძის,ის წერდა:
" ომი ტყუილის თამაშია. ამიტომ თავი მოაჩვენე უძლურად მაშინ როდესაც ძლიერი ხარ,თავი მოაჩვენე დუნედ როდესაც მზად ხარ შეტევისთვის. თავი მოაჩვენე შორს მყოფად როდესაც სინამდვილეში ხარ გვერდით,და პირიქით.
მიიტყუე მტერი სარგებლით როდესაც მოწინააღმდეგეს სურს სარგებელი. თავს დაესხი მას და დაამხე როდესაც ის მოცულია უწესრიგობით.
როდესაც მტერი საშიშია მოერიდე მას. თუ ის იოლად ბრაზდება გააბრაზე. თუ ის მორიდებული და ფრთხილია წაახალისე მისი ამაოება და პატივმოყვარეობა.
შეუტიე როდესაც ის ყველაზე ნაკლებადაა მზად. იმოქმედე მაშინ როდესაც ყველაზე ნაკლებად გელის.
ამაშია სტრატეგოსის სარდლობის ხელოვნება რომელსაც ვერ გადმოსცემ წინასწარ დადგენილი და დაუყოვნებელი გამოყენებისთვის მზა წესებით".
ფილოსოფოსის ეს აზრები სავსებით გამოადგება თანამედროვე მეთაურსაც. ამის დასტურია შემდეგი მაგალითი. სამოქალაქო ომის დროს თავისი მოწინააღმდეგის,მისი ძლიერი და სუსტი მხარეების კარგად ,მცოდნე ჩინეთის შეიარაღებულმა ძალებმა წარმატებით ჩაატარეს ფსიქოლოგიური ოპერაციები. ისინი იყენებდნენ ინფორმაციის ნაკადების კონტროლის საშუალებებს.
ჩინეთის კომპარტია და ჩინეთის ეროვნულ-განმანთავისუფლებელი არმია მათ წინააღმდეგ მებრძოლ გომინდანელებს არწმუნებდნენ იმაში რომ მათი//გომინდანელების// მტრები არიან იდიოტები,სუსტები და გაიქცევიან პირველივე შეტევისას. ამას გარდა პროპაგანდით და ჭორების გავრცელებით ნაციონალისტთა ლიდერებს არწმუნებდნენ ჯარის დანაწილების და სრულებით უსარგებლო ადგილას გაგზავნის აუცილებლობაში.
საყოველთაოდ ხელმისაწვდომი ცნობების საფუძველზე შეიძლება ვამტკიცოთ რომ ეხლა ჩინეთში ინფორმაციულ ოპერაციებად ითვლება მოწინააღმდეგის ინფორმაციაზე და საინფორმაციო სისტემებზე ზემოქმედების ზომების ერთობლიობა და ამავე დროს საკუთარი ინფორმაციის დაცვა..
განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება მტრების ეკონომიკის,სამხედრო კომუნიკაციების,კავშირის და ჯარების მართვის მათი სისტემების მოშლას და მორყევას.
ჩინელი სამხედრო ანალიტიკოსები თვლიან რომ სხვა სფეროებში ჩამორჩენაზე უფრო უარესი ეხლა არის უცხოური ინფორმაციულ-ფსიქოლოგიური თავდასხმის მოუგერიებლობა.
ტექნოლოგიების დღევანდელი განვითარება მათი აზრით ეხლა იძლევა როგორც უბრალო მოქალაქეებზე ისე სახელმწიფოთა მეთაურებზე აქტიური ზემოქმედების საშუალებას. ვითომ ქვეყნების ლიდერების მიერ წარმოთქმული სიტყვების იმიტაცია,ფოტო- და კინიმასალების ფალსიფიკაცია მათი შემდგომი ჩვენებით მოუმზადებელი აუდიტორიისთვის სერიოზულად მოქმედებს მწინააღმდეგე მხარის მოსახლეობაზე და სამხედრო მოსამსახურეებზე.
შეიძლება თამამად ვამტკიცოთ რომ ჩინეთის სამხედრო ტეორეტიკოსები აქტიურად ამუშავებემ ფსიქოლოგიური ომის ტაქტიკას და სტრატეგიას.
ამ თემატიკის ზოგი ნაშრომი გვიჩვენებს ჩინურ თავისებურებას.
ფართოდ იყენებენ ისტორიულ მასალას და ათასწლოვანი ტრადიციების მქონე ჩინური სამხედრო ხელოვნების ფუძემდებელ პრინციპებს.
ხაზს უსვამენ მშვიდობიან პერიოდში ფსიქოლოგიური ოპერაციების ჩატარების აუცილებლობას. ეს ოპერაციები ითვლება ღია შეიარაღებული დაპირისპირების პირობებში სრულმასშტაბიანი ინფორმაციული ომის მოსამზადებელ ეტაპად.
ჩინეთი წარმატებით ეწევა ინფორმაციულ ომს ამერიკის შეერთებულ შტატებთან. მან აჯობა ამერიკელებს 1997-1998 წლების ინფორმაციული დაპირისპირებისას.
ჩინურმა სპეცსამსახურებმა მნიშვნელოვან წარმატებებს მიაღწიეს აშშ-ს ტერიტორიაზე. ამერიკაში ჩინური დიასპორა შედგება დაახლოებით 10 მილიონი ადამიანისგან. მისი ძირითადი ნაწილი არის წყნარი ოკეანის სანაპიროზე სადაც ჩინურ დაზვერვას აქვს იმდენად ძლიერი პოზიციები რომ ამერიკული სპეცსამსახურები ვერ ახერხებენ ჩინური აქტივობის სრულ გაკონთროლებასდ ისეთ ქალაქებში როგორიცაა სიეტლი,ლოს-ანჯელესი,სან-ფრანცისკო,ჰიუსტონი.
თავისებურ გაფრთხილებად ამერიკისთვის იქცა ეთნიკური ჩინელის არჩევა ვაშინგტონის შტატის გუბერნატორად//შტატი სიეტლის დედაქალაქი არის ამერიკაში ჩინური ემიგრაციის ძირითადი კარიბჭე//.
არაა გამორიცხული რომ მასობრივი უწესრიგობები სიეტლში//1999 წლის ბოლოს ვაჭრობის მსოფლიო ორგანიზაციის ფორუმის ჩატარებასთან დაკავშირებით//შთაგონებული იყო ჩინური სპეცსამსახურების მიერ.
ჩინური დაზვერვის მიერ ორგანიზებული ძლიერი ჩინური ლობის მეშვეობით ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა აშშ-ს ტერიტორიაზე წყვეტს ზოგ სტრატეგიულ საკითხს. ის უზრუნველყოფს იაფი ჩინური საქონლის გასაღებას// ამერიკელების მიერ ნაყიდი საქონლის 25 პროცენტი ჩინურია//,ახალისებს ჩინური დიასპორის ზრდას მატერიკული ჩინეთიდან ემიგრაციის ხარჯზე,ჩინური მრეწველობისთვის შოულობს მოწინავე ტექნოლოგიებს და მეცნიერულ მიღწევებს.
ამერიკაში შეიქმნა ძლიერი "მეხუთე კოლონა" და ეს აძნელებს აშშ-ს ღია შეჯახებას ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკასთან.
დასკვნა:
ამდენად სუნ ძის ტრაქტატს დრესაც არ დაუკარგავს თავისი მნიშვნელობა. მის "ომის ხელოვნებას" იყენებენ თანამედროვე კონფლიქტებშიც და ამიტომ სულაც არაა ზედმეტი დიდი სარდალისა და მოაზროვნის ნაშრომის ცოდნა....
ესაა საჭირო დახმარება ინფორმაციული ბრძოლებისას.
Список использованной литературы:
1. «Философия и военное дело», учебник Академии им. Фрунзе.
2. «Независимое военное обозрение» от 12.01.2001.
Сунь Цзы. Философия войны
2). Поэтому все надо предвидеть. Знание же будущего нельзя получить от богов и демонов, знания о противнике можно получить лишь от людей, от шпионов. 'Пользование шпионами - самое существенное на войне; это та опора, полагаясь на которую действует армия' (гл. Х1П, п. 13). Шпионы чрезвычайно важны для войска, поэтому их следует награждать лучше всех, а их дела сохранять в большом секрете. Для руководства деятельностью шпионов надо располагать совершенными знаниями, обладать гуманностью и справедливостью, тонкостью и проницательностью. Шпионы бывают пяти видов: местные, внутренние, обратные, шпионы смерти и жизни. Способы их деятельности - непостижимая тайна. Местные шпионы - из местных жителей страны противника, внутренние - его чиновники, обратные - шпионы противника; если обратные шпионы передают противнику ложные сведения, то это шпионы смерти; возвращающиеся с донесениями, - это шпионы жизни. Прежде, чем начать какие-либо военные действия, надо получить через шпионов исчерпывающие сведения о противнике, в частности, сведения о его военачальниках, начальниках охраны и воинах стражи. Затем с помощью шпионов надо ввести противника в заблуждение. Все это обеспечит успех.
Таково основное содержание трактата Сунь Цзы, этого выдающегося произведения древнейшей военно-теоретической мысли.
Но мысли китайского философа актуальны и по сей день. Нельзя не упомянуть в век информационных технологий о новом виде войны без применения оружия, без взрывов и смертей, без насилия. Речь идет о психологическом противоборстве. Сунь Цзы не упустил из внимания и эту сторону войны. Сунь Цзы в своем трактате "Искусство войны" писал, что "наилучшая политика сводится к захвату государства целостным, разрушить его значительно легче. Взять в плен армию противника лучше, чем ее уничтожить. Одержать сотню побед в сотне сражений - это еще не предел искусства. Покорить противника без сражения - вот венец искусства". Он подчеркивает, что самая выгодная из всех военных стратегий - манипулирование неприятелем таким образом, чтобы добиться легкой победы над ним без боя. Теоретические построения основоположника психологической войны сводятся к следующему: "Разлагайте все хорошее, что имеется в стане вашего противника; вовлекайте его видных представителей в преступные предприятия, подрывайте их престиж, выставляйте их в нужный момент на позор общественности; используйте сотрудничество самых подлых и гнусных людей; разжигайте ссоры и столкновения среди граждан вражеской страны; препятствуйте всеми способами оснащению, обеспечению и наведению порядка в вооруженных силах неприятеля; будьте щедры на предложения и подарки для покупки информации и сообщников; вообще не экономьте ни на деньгах, ни на обещаниях, так как они приносят богатые дивиденды". Дальнейшее развитие военного искусства неизменно сопровождалось совершенствованием форм морального воздействия на противника. К II веку н. э. относится появление самостоятельной темы пропаганды - провозглашение справедливого или несправедливого характера войны. Не чем иным, как стремлением подорвать боевой дух воинов врага, можно объяснить обычай, когда одна из воюющих сторон выступает с тем или иным обвинением в адрес своего соперника и призывает своих союзников и единомышленников в противостоящем стане примкнуть к "борьбе за правое дело". Этот прием широко использовался правителями древнего Китая на протяжении значительного периода времени. Предъявленное до начала или же в самом начале вооруженного столкновения обвинение служило в ходе всей войны надежным обоснованием законности действий, направленных на сокрушение неприятеля. Издавна в Китае считали одним из самых надежных средств для этого обман (дезинформацию) - прямое манипулирование взглядами противника на реальность с целью побудить его предпринимать шаги в направлении, соответствующем собственным интересам. Вновь обратимся к Сунь Цзы. Он писал: "Война - игра обмана. Поэтому притворяйся немощным, когда силен; притворяйся вялым, когда готов нанести удар; кажись далеким, когда на самом деле находишься рядом, и наоборот. Когда враг жаждет наживы, подмани его наживкой; когда он в беспорядке, напади и опрокинь его; когда он хвалится значительными силами, будь вдвойне готов действовать против него; когда он страшен, обходи его. Если он податлив гневу, провоцируй его. Если он робок и осторожен, поощряй его тщеславие. Если силы его свежи, измотай их. Если он един, раздели его. Атакуй его, когда он меньше всего готов. Действуй, когда он меньше всего тебя ожидает. В этом заключается тонкость командования стратега, которую невозможно заранее передать четко определенными правилами, готовыми для немедленного применения".
Эти мысли философа современный командир вполне может взять себе на вооружение. Подтверждением этому служит такой пример. . Во время гражданской войны вооруженные силы Китая успешно вели психологические операции, хорошо зная своих противников, их сильные и слабые стороны, используя имеющиеся возможности для контроля за потоками информации. КПК и НОАК, в частности, пытались убедить сражавшихся против них гоминьдановцев, что их враги глупы, трусливы, слабы и будут отступать при первом же натиске. Кроме того, особый упор делался на сложном сочетании пропаганды и слухов, чтобы побудить лидеров националистов раздробить армию и направлять ее соединения отнюдь не туда, куда следовало бы.
На основании общедоступных сведений можно утверждать, что ныне в Китае под информационными операциями понимается совокупность мер по воздействию на информацию и информационные системы противника и одновременной защите собственной информации. Особый упор делается на подрыв экономики недругов, их систем военных коммуникаций, связи и управления войсками. Китайские военные аналитики считают, что сегодня неспособность противостоять иностранному информационно-психологическому вторжению более опасна, чем отсталость в других областях. Развитие технологий в наши дни, по их мнению, дало возможность активно воздействовать на всех людей - от обычных граждан до глав государств. Имитация речей, произнесенных якобы лидерами стран, фальсификация фото- и киноматериалов с последующей демонстрацией неподготовленной аудитории - все это способно серьезно повлиять на население и военнослужащих противоборствующей стороны. Можно смело утверждать, что тактика и стратегия ведения психологической войны активно разрабатывается ведущими военными теоретиками НОАК. Некоторые работы по данной тематике дают основания говорить об имеющейся в них своего рода "китайской специфики". Во-первых, обращает на себя внимание широкое использование исторического материала и основополагающих принципов китайского военного искусства, имеющего тысячелетние традиции. Во-вторых, делается упор на проведение психологических операций в мирных условиях, они рассматриваются как подготовительный этап полномасштабной информационной войны в условиях открытого вооруженного противоборства.
Китай успешно ведет информационную борьбу с США. Китайцам удалось «переиграть» американцев в ходе информационного противоборства в финансовой сфере в 1997-1998г.г. Значительны успехи китайских спецслужб на территории США. К настоящему времени численность китайской диаспоры в Америке – около 10 млн. человек, основная ее часть сосредоточена на Тихоокеанском побережье, где китайская разведка имеет настолько сильные позиции, что американские спецслужбы не в состоянии полностью контролировать китайскую активность в таких городах как Сиэттл, Лос-Анжелес, Сан-Франциско, Хьюстон. Своеобразным предупреждением США стало избрание этнического китайца губернатором штата Вашингтон (столица штата Сиэттл является основными воротами китайской эмиграции в Америку). Не исключено, что массовые беспорядки в г. Сиэттле, связанные с проведением в этом городе в конце 1999г. форума ВТО, были инспирированы китайскими спецслужбами.
Благодаря организованному китайской разведкой мощному китайскому лобби КНР решает на территории США ряд стратегических задач: обеспечивает продвижение дешевых китайских товаров (сегодня 25% товаров, покупаемых американцами – китайские), стимулирует рост китайской диаспоры за счет эмиграции из материкового Китая, добывает для китайской промышленности передовые технологии и научные разработки. Все это делает для Соединенных Штатов проблематичным открытое столкновение с КНР из-за наличия на территории США мощной «пятой колонны».
Заключение
Таким образом, трактат Сунь Цзы не потерял своей значимости и в наше время. Его “Искусство войны” находит применение в современных конфликтах. Поэтому командиру не будет лишним и бесполезным ознакомиться с трудом великого полководца и философа. Все основные положения, понятия, формы работы с личным составом, другие составляющие войны подробнейшим образом излагаются в этой книге. Я вкратце изложил такие главы как “формы борьбы”, “формы боевых действий”, “тактика”, “использование местности”, “способы действия войск”, “управление войском”. Это будет неким дополнением к Уставу Вооруженных Сил Российской Федерации, помощником в службе командира. И то, что Китай с успехом применяет стратегию военных действий по Сунь Цзы служит лишним подтверждением тому, что его титанический труд не пропал даром, а прожив тысячелетие, дошел до наших дней и нашел себе применение в сфере военной деятельности, и как я уже говорил выше служит мощным подспорьем в области информационных противоборств.
Список использованной литературы:
Список использованной литературы:
1. «Философия и военное дело», учебник Академии им. Фрунзе.
2. «Независимое военное обозрение» от 12.01.2001.
Страницы: 1 2
Древний Китайский трактат "Искусство войны", написанный более двух тысяч лет назад таинственным воином и философом Сунь-цзы, - классическое, руководство по стратегии поведения в конфликтах любого уровня - от психологического соперничества до военных действий.
В данном переводе трактат представлен в контексте даосской философии.
Характерные для даосизма представления о человеческой природе, сущности возникающих конфликтов и способах разрешения конфликтных ситуаций дают возможность применять силу без грубого насилия и побеждать еще до начала открытого противостояния. С этой точки зрения "Искусство войны" может считаться настольной книгой политиков, политологов и психологов. Для более ясного понимания идей, изложенных в трактате, его текст сопровождается комментариями одиннадцати китайских стратегов и военачальников.
Вы убедитесь в том, что принципы, предлагаемые Сунь Цзы, могут с равным успехом использоваться как в частном, так и в государственном секторе. Их могут применять не только руководители среднего звена, но и представители высшего руководства.
The Art of War is the Swiss army knife of military theory--pop out a different tool for any situation. Folded into this small package are compact views on resourcefulness, momentum, cunning, the profit motive, flexibility, integrity, secrecy, speed, positioning, surprise, deception, manipulation, responsibility, and practicality. Thomas Cleary's translation keeps the package tight, with crisp language and short sections. Commentaries from the Chinese tradition trail Sun-tzu's words, elaborating and picking up on puzzling lines. Take the solitary passage: "Do not eat food for their soldiers." Elsewhere, Sun-tzu has told us to plunder the enemy's stores, but now we're not supposed to eat the food? The Tang dynasty commentator Du Mu solves the puzzle nicely, "If the enemy suddenly abandons their food supplies, they should be tested first before eating, lest they be poisoned." Most passages, however, are the pinnacle of succinct clarity: "Lure them in with the prospect of gain, take them by confusion" or "Invincibility is in oneself, vulnerability is in the opponent." Sun-tzu's maxims are widely applicable beyond the military because they speak directly to the exigencies of survival. Your new tools will serve you well, but don't flaunt them. Remember Sun-tzu's advice: "Though effective, appear to be ineffective." --Brian Bruya
Сунь Цзы (Sun Tzu) знаменитый древнекитайский полководец и военный теоретик. Сунь-Цзы (иначе - Сунь У), живший в VI - V веках до нашей эры, родился в царстве Ци. В 514-496 годах до н. э. он был военачальником царства У и успешно руководил походами против царств Чу, Ци и Цзинь. Ему принадлежит авторство известного трактата о военном искусстве в 13 главах. В нем он рассматривал войну как важнейшее событие, от которого зависит судьба государства, и указывал на большую роль политики в подготовке войны. По Сунь-Цзы, искусство воевать, от которого зависит достижение победы, определяется моральным духом армии и народа, учетом обстановки, качествами полководца, обученностью, дисциплиной и численностью войск, правильным управлением ими и снабжением. Помимо знания противника, оценки своих возможностей и особенностей обстановки, он придавал важное значение военной хитрости, разведке, быстроте действий, маневру и инициативе. Отдавая предпочтение наступлению перед обороной, Сунь-Цзы в своем труде рекомендовал стремиться к достижению превосходства в силах и разгрому противникапо частям.
No comments:
Post a Comment