ოვანეს თუმანიანი

ოვანეს თუმანიანი

საქვეყნოდ ცნობილია, რომ ოსმალეთთან ომის დროს, სადაც დაიღუპა მისი უფროსი ვაჟი, ოვანეს თუმანიანმა შვიდი ქალიშვილი გაგზავნა ფრონტზე მოწყალების დებად, და როცა ქართველ-სომეხთა ომი დაიწყო, ზოგი მის შვილებთაგან მოხვდა ერევანში, ოვანეს თუმანიანმა უბრძანა შვილებს არ მიეღოთ მონაწილეობა ომში, თორემ ის მათ დასწყევლიდა – ეს იყო დიდი სიყვარულის აქტი(ტიციან ტაბიძის მოგონებებიდან ოვანეს თუმანიანზე).

კახის ეკლესიის უახლოესი წარსულიდან

მინდა გაგაცნოთ, ადამიანი, რომელმაც მიუხედავად თავისი მოღვაწეობის მოკლე პერიოდისა, მან აქ, საინგილოში, თავისი სიტყვა ნამდვილად თქვა და მინდა ყველამ იცოდეს მისი ღვაწლის შესახებ. არ არის აუცილებელიადამიანი ღრმად მოხუცდეს, გარდაიცვალოს და მერე დავინახოთ მისი ღვაწლი და დავაფასოთ (შეძლება საერთოდაცვერც დავინახოთ). ის ახალგზრდა და განათლებული ადამიანია და დღეს ვეჟინის მონასტერში განაგრძობს მოღვაწეობას. ყოველთვის მინდოდა მის შესახებ ბევრ ადამიანს სცოდნოდა საქართველოში, მაგრამ მხოლოდ ახლა, ბატონი გიორგი მარჯანიშვილის წყალობით, მომეცა ამის გაკეთების საშუალება.

როდესაც მამა იოანე (აბასაშვილი) კახის ეკლესიაში, გაამწესეს (2002 წელი, კახის მოქმედი ეკლესია ძალზე მძიმემდგომარეობაში იმყოფებოდა (განსაკუთრებით სამეურნეო კუთხით). მარტო იმას აღნიშვნაც კი საკმარისია, რომმღვდლებს, პატარა საცხოვრებელი ოთახიც კი არ გააჩნდათ (2002 წლამდე ყველა წინამძღვარი ან ქირით ცხოვრობდა ან ჩამოდიოდა, ატარებდა წირვა-ლოცვას და უკან საქართველოში ბრუნდებოდა).

მორწმუნეები უკვდავების წყაროსთან,ადრეფეოდალური ხანა ( ძველი კავკასიური ალბანეთი, დღევანდელი აზერბაიჯანი,ნაპოვნია მინგეჩაურთან).

ქართული ცენტრი კახში

კახის ქართულ ცენტრს არანაირი დაფინანსება არ ჰქონდა. ჩვენ 7-8 წლის ანმავლობაში ანაზღაურების გარეშე ვმუშაობდით. ეს ცენტრი ერთად-ერთი დამოუკიდებელი ქართული ორგანიზაცია იყო. ჩვენ მხოლოდ და მხოლოდ ქვეყნის კონსტიტუციასა და კანონებს ვემორჩილებოდით. კორუმპირებული და შოვინისტი ჩინოვნიკები ვერ ახერხებდნენ ჩვენს ცენტრზე კონტროლის დამყარებას. მთავარიც სწორედ ეს იყო.
ცენტრში სრულიად თავისუფალი ქართული გარემო გვქონდა შექმნილი და სწორედ ეს განასხვავებდა ამ ცენტრს სხვა ქართულ ორგანიზაციებისაგან. სწორედ ეს არის მიზეზი ცენტრის შენობის აღდგენის ამდენ ხანით გაჭიანურებისა და ეს იმ დროს, როცა საქართველოს მხარე თანახმაა შენობა საკუთარი ხარჯებით აღადგნოს).
სავარაუდოდ აპირებენ რაღაც ახალი ცენტრის ,,შექმნას " , გარწმუნებთ, რომ ეს იქნება ისეთივე შინაარსგამოცლილი ცენტრი როგორიცაა ე.წ. ქართული სათვისტომო, თეატრი, სკოლები და სხვა. აქაურ ჩინოვნიკებს, საჩვენებლად მხოლოდ აბრები სჭირდებათ და მგონი ეს საქართველოს მხარესაც აწყობს უკვე. აგერ უკვე ერთი წელი გავიდა რაც ველით პასუხს თუმცა...(ხანძრის შემდეგ, ამ საკითხთან დაკავშირებით, პირადად მე მხოლოდ ერთხელ, ისიც სრულიად შემთხვევით შევხვდი საქართველოს პარლამენტის წევრებს. ეს იყო ერთი წლის წინ და ამის შემდეგ არც არავინ აღარ დაგვკავშირებია. შენობა ყოველ დღე ინგრევა და ალბათ მისი აღდგენა ვეღარ მოხერხდება. სამწუხაროდ აი ასეთი სიტუაციაა!

ეროვნული კომიტეტის დეკლარაცია 1935 წ.

სოც.დემ. პარტიის ანტიეროვნულ პოლიტიკას მოყვა შედეგად ის, რომ დამოუკიდებელმა საქართველომ მხოლოდ სამი წელიწადი იარსება და მტრის ერთი სულის შებერვით გაჰქრა. სამშობლოდან გამოქცეულ საქართველოს მთავრობამ ნაცვლად იმისა, რომ მას ეღიარებია თავისი შეცდომანი, დაეგმო წარსული, პარტიულ პოლიტიკაზე ხელი აეღო და

ზვიად გამსახურდია: ჩეჩენ და ინგუშ ხალხებს

ძვირფასო დებო და ძმებო!

ჩეჩენ, ინგუშ და ქართველ ხალხებს შორის ძმობას, მეგობრობასა და კეთილმეზობლურ ურთიერთობას მრავალსაუკუნოვანი ისტორია აქვს. ჩვენს წინაპრებს არაერთგზის შეუშველებიათ ხელი ერთმანეთისათვის გასაჭირის დროს. გასაჭირი კი ხშირად დაგვტეხია თავს. კავკასიაში შემოსული ყოველი მტერი პირველ რიგში კავკასიელ მკვიდრ ხალხთა გათიშვას და მათ ცალ-ცალკე განადგურებას ცდილობდა. სამწუხაროდ, სხვადასხვა მიზეზის გამო ზოგჯერ ვერ ხერხდებოდა კავკასიელთა შეკავშირება და საერთო მტრის წინააღმდეგ ერთ მუშტად შეკვრა, რითაც მოხერხებულად სარგებლობდნენ დამპყრობლები.

ნამდვილი საზოგადოება: დიდი საყდრი