October 1, 2013

ევროპა და დაბეჩავებული კავკასია, საინტერესო გამოცდილება


კომიტეტები ჩეჩნეთი 

1989-90-ან წლებში საბჭოთა დემოკრატიის ლიდერმა აკადემიკოსმა სახაროვმა საქრთველო გამოაცხადა არამზადა სტალინის მიერ შექმნილ მცირე იმპერიად და გამოქვეყნა კონსტიტუციის პროექტი რომლის თანახმადაც საქართველოს უნდა გამოყოფოდა მისი ავტონომიები და ეს ყოფილი ავტონომიები და საქართველოსგან დარჩენილი ნაწილი ცალ-ცალკე უნდა შესულიყვნენ ე.წ.ევროპის და აზიის საბჭოთა რესპუბლიკების კავშირში რომლის შექმნაც იგეგმებოდა საბჭოთა კავშირის მაგივრად და ადგილზე. აქართველოს ასე დაჯიჯგვნიდან ათი წლის შემდეგ კი უნდა დამდგარიყო მისი დარჩენილი ნაწილის საზღვრების გადასინჯვის საკითხიც. ყველაფერი ეს ანუ კონსტიტუციის პროექტი ბევრჯერ გამოქვეყნდა რუსულად როგორც საბჭოთა ისე რუსულ პრესაში.

ეს იყო საქართველოსთვის ომის გამოცხადება. შედეგები ცნობილია-დანგრეული თბილისი და დანარჩენი საქართველო, გაუდაბურებული და ნანგრევებად ქცეული ქალაქები და სოფლები, საქართველოს მთელი მხარეების დაცლა  მშვიდობიანი ქართული მოსახლეობისგან.გაჩნდა ასობით ათასი მაწანწალდ ქცეული ლტოლვილი.

ეს ომი დღესაც გრძელდება ჩვენს თვალწინ. რუსეთის  შეიარაღებული ძალები და მათი დამხმარე ნაწილები შიდა ქართლში  ანგრევენ ქართველების სახლებს და ქართველებს აძევებენ მათი მამა-პაპათა მიწიდან.

ასეთია გორბაჩოვის, ელცინის და პუტინის მეთაურობით მოქმედი საბჭოთა და პოსტსაბჭოთა დემოკრატიის მიღწევები.

აი ამ ფონზე საინტერესოა ეს გამოცდილებაც. იქნებ მოხერხდეს ევროპელთა დარწმუნება იმაში რომ საქართველოს წინააღმდეგ ომის დამთავრებაც და საქართველოს აღგენაც კარგი იქნება ევროპელებისთვისაც.

არ იქნებოდა ცუდი ალბათ ევროპაში საქართველოს კომიტეტების შექმნაც. ჩეჩნებზე არანაკლებ დაზარალებული სრულიად უდანაშაულო და უმწეო ქართველები იმსახურებენ ამას/

პირველი კომიტეტები ჩეჩნეთი შეიქმნა პირველი რუსულ-ჩეჩნური ომიდან //1994-1996//. 

მათი მისიები იყო საზოგადოებრივი აზრის მობილიზაცია ჩეჩნეთში ომის წინააღმდეგ, ინფორმაციის გავრცელება, ჩეჩნების და რუსების მხრდაჭერა ომის წინააღმდეგ ბრძოლით. ხელის შეწყობა საფრანგეთში ჩეჩნების ჩამოსვლისთვის და ჩეჩნების მიერ აზრის საჯაროდ გამოთქმისთვის,ჩეჩენი ლტოლვილებისთვის დახმარების გაწევა.

პუტინს უნდა დიდი ევროპა-ევრაზია ლისაბონიდან ვლადივოსტოკამდე


ცოტა ხნის წინ ბერლინში გავლენიანმა გაზეთმა "ზიუდოიჩე ცაიტუნგ" მოაწყო შეხვედრა რომელზეც ქალბატონი ანგელა მერკელის მიწვევით გამოვიდნენ ევროპული ქვეყნების ლიდერები.

რა თქმა უნდა ყველაზე საინტერესო და მომხიბლავი იყო პოლკოვნიკი-პრემიერ მინისტრი პუტინის გამოსვლა რომელმაც გამოაცხადა რომ მას უნდა არც მეტი და არც ნკლები - დიდი ევროპა ლისაბონიდან ვლადივოსტოკამდე.


მანიაკი ძერჟინსკის ღირსეული მემკვიდრე პოლკოვნიკი პუტინის მიერ წარმოდგენილი გეგმა არის კონტინენტური გეოპოლიტიკის ისტორიული გამოხატულება.

ეს გეოპოლიტიკა იმთავითვე მიმართული იყო ევროპისა და რუსეთი-ევრაზიის სივრცის გაერთიანებისკენ ერთიან ეკონომიკურ,სტრატეგიულ და რესურსულ ზონად.

მეთვრამეტე-მეცხრამეტე საუკუნეებში ამ პოლიტიკის გატარებას ცდილობდა ნაპოლეონი რომელიც კონტინენტურ ევროპას უპირისპირებდა კუნძულ ინგლისს. აქედანა მისი პავლესთან და ალექსანდრე პირველთან დახლოების //მაგ.ტილზიტის ზავი// პერიოდები.

მეოცე საუკუნეში ამას ისახავდნენ მიზნად ევროპელი გეოპოლიტიკოსები //"კონტინენტური ბლოკი" ბერლინი-მოსკოვი-ტოკიო//.

საბჭოთა კავშირის ბოლო ათწლეულებში ანალოგიურ იდეებს ავითარებდნენ ბელგიელი ჟან ტირიარი //ევროსბჭოთა იმპერია ვლადივოსტოკიდან დუბლინამდე// და ეხლახანს გარდაცვლილი ფრანგი მწერალი და გეოპოლიტიკოსი ჟან პარვულესკუ //1929-2010// რომელმაც გავლენა მოახდინა ფრანგ პოლიტიკოსებზეცკერძოდ დომინიკ დე ვილპენზე და მთლიანობაში თანამედროვე ნეოგოლიზმზე//.