June 3, 2012

ისევ დავით სარაჯიშვილზე, კაცი კაცისგან ფასდება:


საქართველო არაა სტალინის ქვეყანა, საქართველო დავით სარაჯიშვილის ქვეყანაა. რუსულმა  გაზეთმა "ზაკავკაზსკაია რეჩ" (№140, 25.06.1911) გამოაქვეყნა კავკასიის მთიელთა გამოხმაურება დავით სარაჯიშვილის გარდაცვალებაზე:
„ჩვენ, ჩრდილოეთ კავკასიის მთიელთა წარმომადგენელი ინგუშები და ოსები,  ვუმსამძიმრებთ გარდაცვლილი დავით ზაქარიას ძის ოჯახს. დაუვიწყარი დ.ზ. იყო კულტურისა და მრეწველობის პიონერი ინგუშებში, ოსებში. მან აამაღლა ჩვენი სამშობლოს კეთილდღეობა და უზარმაზარი ბიძგი მისცა უკეთესი მომავლისაკენ. ამ დიდსულოვანი ადამიანის, დამცირებულთა და ღარიბთა ამ დამცველის ქველმოქმედება იმდენად დიდია რომ ყოველი მთიელი უფლის კურთხევით წარმოთქვამს გარდაცვლილის სახელს.  მისი სახელი ჩვენს გულებში მუდამ წარუშლელი დარჩება. ჩვენ შეგვიძლია მოვიყვანოთ ათასი მაგალითი იმისა თუ როგორ მოდიოდა ჩვენში ყველგან დავით სარაჯიშვილი და როგორ ეხმარებოდა გაჭირვებულებს.... სულეიმან ბულატოვი, ბანუხო ბატაევი, ისაი ბაჩალოვი, მუხტარ კატაევი, მაგომედ მუტალიევი".

ცოტა რამ დავით სარაჯიშვილზე:
საქართველოს ერთ-ერთი დიდი შვილი, ცნობილი მეწარმე, სახელგანთქმული საზოგადო მოღვაწე, ევროპულად ნასწავლი და ქართულად აღზრდილი დავით ზაქარიას ძე სარაჯიშვილი დაიბადა ტფილისში1848 წლის 28 ოქტომბერს.

მისმა წინაპრებმა ტფილისის საპატიო მოქალაქის წოდება მიიღეს 1710 წელს. მაშინ ისინი აქტიურად ვაჭრობდნენ რუსეთთან, ოსმალეთთან, სპარსეთთან და ა.შ.
დავითის პაპა დავით გიორგის ძე სარაჯიშვილი  (1745-1845) იყო ცნობილი შეძლებული მოქალაქე. მან სახელი გაითქვა როგორც ქველმოქმედმა, ჰქონდა კომერციის მრჩევლის წოდება. ცნობილი გახდა იმით რომ პირველმა გაიყვანა გზები კავკასიის მთებში და საფუძველი ჩაუყარა ვაჭრობას რუსეთთან. ის და მისი ძმა მიხეილი სანოვაგეს აძლევდნენ საქართველოში მდგომ რუსულ ჯარებს.

ალეკსანდრ გორბოვსკის მასალები ძველი და ახალი ჰუმანიზმის შედარებისთვის:

ლეონარდო
 გადმოცემის თანახმად ინდოეთის იმპერატორ აშოკას (ძვ.წ.273-239 წწ.), ინდოეთის გამაერთიანებელი ჩანდრაგუპტას შვილიშვილს სურდა დიდი პაპამისის სწორად ყოფნა. ის თვლიდა რომ საუკუნეებში სახელის განთქმის საუკეთესო საშუალებაა ომი და ის სათავეში ჩაუდგა ომს მეზობელი სამეფო კალინგას წინააღმდეგ.

კალინგას მკვიდრნი თავდაუზოგავად უწევდნენ წინააღმდეგობას აშოკას. ერთ-ერთ ბრძოლაში აშოკას ჯარისკაცებმა დახოცეს მოწინააღმდეგის 7000 მეომარი. სასაკლაოს შემდეგ ბრძოლის ველზე მივიდა იმპერატორი.

აშოკას თავზარი დასცა მოკლული და მომაკვდავი მეომრების ნახვამ.

ცხოვრების დარჩენილი წლები აშოკამ უძღვნა მეცნიერებებს, ბუდიზმის გავრცელებას და აღმშენებლობით მოღვაწეობას. ომის სანახაობისგან თავზარდაცემულმა მან გადაწყვიტა გაეკეთებინა ყველაფერი რათა ადამიანს აღარასოდეს ეფიქრა ადამიანის მოკვლაზე.

სომხეთის პატივისმცემელთა ინტერნაციონალზე:


სომხეთის და სომეხთა უთვალავი თაობის გარჯის პატივისმცემელთა ინტერნაციონალი
საფრანგეთში ამ მოძრაობაში გადამწყვეტი როლი შეასრულა პოეტმა არშაკ ჩობანიანმა. //1872-1954//. 1895 წელს ის კონსტანტინეპოლიდან გადასახლდა პარიზში. მან ევროპელებს გააცნო თავის თანამემამულეთა ტანჯვა-მარტვილობა,სომხეთის სილამაზე და სახე და სომხეთს და სომეხ ხალხს მალე გაუჩინა მრავალი პატივისმცემელი. სომხური მწერლობის ჭშმარიტმა ელჩმა ჩობანიანმა ფრაგულ საზოგადოებას აჩვენა სომხური კულტურის საგანძური. არშაკ ჩობანიანს აქტიურად უჭრდნენ მხარს ანატოლ ფრანსი,ჟორჟ კლემანსო,ჟან ჟორესი და მრავალი სხვა. რამგავართა პარტიის წევრი ჩობანიანი თანამშრომლობდა დაშნაკ ჰოვანეს ლორის მელიქიანთანაც. ჩობანიანის საქმიანობის წყალობით მრავალი მწერალი,მხატვარი და პოლიტიკოსი გახდა აქტიური არმენოფილი.