July 29, 2012

ლენინის თანამებრძოლ და მუსოლინის დაქალ ანჟელიკა ბალაბანოვას რევოლუციის მეტი არც არაფერი უნდოდა!!!


Диана Доронина
«Русская» подруга Муссолини
(текст опубликован в журнале «Природа и человек. XXI век», №3, 2011)


Ни стирать, ни рожать не умела,
Никакая не мать, не жена –
Лишь одной революции дело
Понимала и знала она.

Но по-своему движутся годы,
Возникают базар и уют,
И тебе настоящего хода
Ни вверху, ни внизу не дают.
Ярослав Смеляков.

Книгу Анжелики Балабановой «Моя жизнь – борьба» («My life as a Rebel») я купила в «Книгомании» (сеть магазинов в Санкт-Петербурге) потому, что впервые узнала о такой «русской социалистке», несмотря на то, что шесть лет проучилась на историческом факультете Санкт-Петербургского университета. Я мало интересовалась событиями наших и не наших революций, этот период в истории для меня – «тёмный лес», малопривлекательный и жутковатый. Но что касается имён революционеров и революционерок, то я, конечно, их знала. Кроме имени – Анжелика Балабанова. Скорее всего, это случилось потому, что она не оправдала доверия советских начальников, и её в конце концов исключили из партии, соответственно, и из учебников по официальной истории. И традиция поддерживается до сих пор – о Балабановой не рассказывают обычные преподаватели своим обычным студентам.
К мемуарам, как известно, нужно подходить критически, хотя они представляют больший интерес, чем все учебники, вместе взятые. Поэтому я прочла кое-какие статьи о Балабановой, из которых узнала: как и многие революционеры, Балабанова – не русская по национальности. Она – еврейка, а фамилия досталась от мужа, которого она бросила. Поэтому утверждение, что это «мемуары русской социалистки», ошибочно. Кроме того, она родилась и выросла в Чернигове (Украина), что, вероятно, тоже накладывает свой отпечаток на её восприятие действительности. Но она об этом не говорит вообще – возможно, просто не задумывается или считает не стоящим внимания.

July 28, 2012

ნაჯიბულას მრჩევვლის სახელმძღვანელო-2 და ა.შ...


2.
Файл:Russparis.jpg
რომანოვების არმია პარიზში, 1814.
იშუტინის "ჯოჯოხეთი"-დან და მისი ფესვებიდან თუ განშტოებებიდან გამოზრდილი პათოლოგია: 

Пол Аврич
Бакунин и Нечаев
Нечаев и русское якобинство  Сергей Геннадьевич Нечаев родился 20 сентября 1847 г. в Иваново, растущем текстильном городе к северо-востоку от Москвы, который начинал получать репутацию «русского Манчестера». Его отец был художником по вывескам, матьшвеей, и оба они были крепостными по происхождению, так что Нечаев был одним из первых выдающихся русских радикалов с полностью плебейским происхождением. «Он не был продуктом нашего мира,»писала Вера Засулич в своих воспоминаниях, но был «чужим среди нас». Однако, как выходец из народа, он производил сильное впечатление на своих товарищей-революционеров, «кающихся дворян», которые стремились отдать свой долг простому народу. Знакомые называли Нечаева «настоящим революционером, простолюдином, который сохранял в себе всю ненависть крепостных против господ», ненависть, которая была направлена даже против его собственных товарищей, с их аристократическим происхождением и образованием.
В апреле 1866 г., в возрасте 18 лет, Нечаев переехал из Иваново, где он учился в приходской школе, в Санкт-Петербург. Осенью 1868 г. он был зачислен в университет вольнослушателем, и вошел в группу молодых революционеров, которая включала как таких будущих анархистов, как З. К. Ралли, В. Н. Черкезов и Ф. В. Волховский, так и таких около-анархистов или либертарных социалистов, как Марк Натансон, Герман Лопатин и Л. В. Гольденберг. Хотя Нечаев еще не знал французского, он посещал дискуссии, посвященные истории «Заговора во имя равенства», написанной Буонарротикниге, которая помогла сформироваться целому поколению русских бунтарей, и в замыслах и мечтах Нечаева скоро преобладали тайные общества и конспиративная жизнь. Он формировался под неотразимым обаянием якобинства и бланкизма, и потом, позднее, когда он посетил Ралли в Швейцарии, он имел при себе книги Руссо и Робеспьера, и его авторитарные тенденции, его претензия на знание «общей воли» и стремление «принуждением заставить людей быть свободными», были уже сильно развиты.
Нечаева также привлекала якобинская традиция в русском революционном движении, традиция, берущая начало от вождя декабристов Пестеля в 1820-х гг. и Николая Спешнева в 1840-х гг., который придавал особое значение конспиративной тактике и революционной диктатуре, основанной, как он выражался, на «иезуитской» модели, по поводу которой

July 26, 2012

ნაჯიბულას მჩევლის მიერ დაწერილი საინტერესო სახელმძღვანელო+რუსული იაკობინელობა-1:

ნეჩაევი 
საინტერესო სახელმძღვანელო, ტერორისტის ფსიქოლოგია:
ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო განსაზღვრების თანახმად ტერორი არის საზოგადოების მართვა პრევენტიული დაშინების საშუალებით. ესე იგი საზოგადოების შეძრწუნება გარკვეული იდეოლოგიური დებულებების განხორციელებაზე მისი დათანხმების  მიზნით. 
//1. Одесский М., Фельдман Д. Террор как идеологема (к истории развития) // Общественные науки и современность. 1994. № 6; 1995. № 1. Согласно определению, представляющемуся мне наиболее удачным, террор - это "способ управления социумом посредством превентивного устрашения" [1], т.е. система действий, предназначенных для мощного устрашающего воздействия на психику общества с целью добиться санкции последнего на реализацию определенных идеологических установок.//.

ავტორია ფსიქოლოგიის და პოლიტიკურ მეცნიერებათა დოქტორი ლეონის ალეკსანდროვი აშკინაზი, იყო ავღანეთის პრეზიდენტი ნაჯიბულას მრჩეველი, ამავე სტატუსით შრომობდა ანგოლაში, შემდეგ პოლონეთში, ყაზახეთში, რუსეთში. 

ასევე შრომობდა საბჭოთა კავშირის კომპარტიის ცენტრალური კომიტეტის საზოგადოებრივ მეცნიერებათა ინსტიტუტში რომელსაც საზღვარგარეთ უძახოდნენ "ტერორისტთა მომზადების საერთაშორისო ლენინურ სკოლას".
ეს კაცი სოციალურ ფსიქოლოგიას და პროპაგანდას ასწავლიდა თავისი ქვეყნების ხელისუფლებებთან ძალაუფლებისთვის მებრძოლი პარტიების და ორგანიზაციების,მათ შორის ექსტრემისტულ-ტერორისტული ორგანიზაციების წევრებს //პალესტინის განთავისუფლების სახალხო ფრონტის მებრძოლებს, ნამიბიის ორგანიზაცია სვაპოს აქტივისტებს,ირანის ფედაინებს და ა.შ.//.

ტერორისტების აღზრდის პარალელურად ის იკვლევდა მათ ფსიქოლოგიას, ურთიერთობდა ტერორისტ მოჯახედებთან. 

ამ პირველ და ერთადერთ პროფესიონალ ფსიქოლოგს ავღანეთში ევალებოდა მშვიდობიან ავღანელთა და საბჭოთა ხალხის მკვლელი აფეთქებების რაოდენობის შემცირება.

July 23, 2012

«survivalists», выживальщики» კატასტროფის მომლოდინეები:


"იმას ვინც არ ფიქრობს შორეულ სიძნელეებზე ახლო მომავალში ელის უსიამოვნებები" 
//კონფუციუსი//

ბედნიერმა თანამედროვეობამ საქმე იქამდე მიიყვანა რომ ინგლისური ცნება «survivalist»-იდან რუსულ ენაშიც გაჩნდა ცნება ვიჟივალშჩიკი ///«выживальщик»// და დროა დავფიქრდეთ მათ ქართულ შესატყვისზეც. საკუთარითავისდასხვისგადარჩენისტი იქნება ეს თუ რამე სხვა.

ბედნიერი პესრესტროიკის მოწმეებს განსაკუთრებით კი საბჭოთა ზარბაზნებით და სხვა ნამეტანი შთამბეჭდავი საშუალებებით თბილისის დემოკრატიზაციის მნახველებს ბევრი ვერაფრით გავაკვირვებთ მაგრამ მაინც საინტერესოა ამას წინ ნანახი ერთი ამბის გაცნობაც.

როდესაც დაემხობა დოლარი და ევრო, როცა ყაჩაღთა ბანდები მოგირახუნებენ კარებზე, როდესაც ბირთვული სოკო ამოვა საქალაქო ნაძვისხის ადგილას აი სწორედ მაშინ დადგება «survivalist»-ების ანუ საკუთარითავისდასხვათაგადარჩენისტების თუ როგორც გნებავთ ისე დაარქვით იმათი დრო.

ნაცნობი სამყარო შეიძლება დაანგრიონ ასობით სხვადასხვა ხერხით. ყველაზე მოსალოდნელი შედეგია სახელმწიფოს დასუსტება სამოქალაქო ომის მდგომარეობამდე. სხვათა შორის ასე უკვე ცხოვრობს დედამიწის ასობით მილიონი მცხოვრები ავღანეთში, სომალიში, ზიმბაბვეში, სუდანში, პაკისტანის, კოლუმბიის, ინდოეთის, ინდონეზიის ზოგ რაიონში. არც ისე დიდი ხნის სამოქალაქო ომის თანმხლები ქაოსი მისწვდა ლიბიას, ეგვიპტის, იემენის, სირიის ზოგ რაიონს.

რა ელის თანამედროვე ადამიანს ვინც დაკარგა სახელმწიფოს მხარდაჭერა?

July 21, 2012

დაუფიქრებლობის შედეგი, ინდოეთის საშინელი ვივისექცია:

Файл:Badshah Khan.jpg
ბდულ გაფარ ხანი და 
მაჰატმა განდი
"მთელი ჩემი სული ჯანყდება იმ იდეის წინააღმდეგ რომლის თანახმადაც ინდუიზმი და ისლამი არის ანტაგონისტური კულტურები და დოქტრინები. ამ დოქტრინის მიღება ჩემთვის ნიშნავს ღმერთის უარყოფას" 
//მაჰატმა განდი//.

აბდულ გაფარ ბადშახ ხანი, ბაჩა ხანი //1890-1988// პუშტუნთა პოლიტიკური და სულიერი ლიდერი, მახატმა განდის თანამებრძოლი და მიმდევარი, მოუწოდებდა ბრიტანელი კოლონიზატორებისთვის წინააღმდეგობის გაწევისკენ ძალადობის გამოყენების გარეშე. 

მან შექმნა მსოფლიოში პირველი ძალადობის უარმყოფელი პროფესიული არმია.
გაფარ ხანს სურდა განათლებული, ერთიანი, დამოუკიდებელი, საერო ინდოეთის შექმნა. ამის მისაღწევად მან 1926 წელს შექმნა ახალი მასობრივი ორგანიზაცია "პახტუნ ჯირგა"
//უშტუნთა ლიგა// და სათავეში ჩაუდგა მას. 

1929 წლის ნოემბერში კი შექმნა მოხალისეთა რაზმები «ხუდაი ხამატგარან» («ღვთის მსახურები»), ძალადობის უარმყოფელი,სამხედრო დისციპლინაზე დაფუძნებული პროფესიული არმია. ძალადობის აქტიური უარყოფა შევიდა მათი ფიცის ტექსტში. ხან გაფარი თავის ხალხს მოუწოდებდა ბრიტანული ჯილდოების დაბრუნებისკენ, ბრიტანულ უნივერსიტეტებში სწავლის და ბრიტანულ სასამართლოებში გამოსვლის უარყოფისკენ. ის ამბობდა:
"მე ვაპირებ მოგცეთ იარაღი რომელსაც ვერ შეეწინაღმდეგება პოლიცია და არმია. ესაა მოციქულის იარაღი, მაგრამ თქვენ არ იცით ამის შესახებ. ეს იარაღია მოთმინება და სამართლიანობა. ვერც ერთი ხელისუფლება დედამიწაზე ვერ დაუპირისპირდება მას" 
//ვიკიპედია//. 

მაგრამ ინდოეთის გაყოფის შემდეგ მაჰატმა განდი გამოვიდა ინდუსთა და მაჰმადიანთა შეჯახებების წინააღმდეგ და ის მოკლა ინდუსთა ეკსტრემისტული ორგანიზაციის წევრმა ნაციონალისტმა გოძემ რომელიც თვლიდა რომ განდი მაჰმადიანებს ახალისებდა ინდუსთა ხარჯზე.

July 19, 2012

თანამედროვეობით დაშინებულ წარჩინებულთა თავშესაფარ gated communities-ებზე:

Gated community-ღობის
 შიგნით 
სამოთხის
კარიკატურაა 
მაიკ დევისი, ბარონი ოსმანი ტროპიკებში.
ქალაქებში ქოხმახთა ღარიბული უბნების ზრდის ძირეული მიზეზი როგორც ჩანს ქალაქურ სიმდიდრეშია და არა ქალაქურ სიღარიბეში.

რედაქციის შენიშვნა-ბარონი ოსმანი, არქიტექტორი ჟორჟ ეჟენ ოსმანი,რომელმაც 1850-1860-ან წლებში გადააკეთა პარიზის მნიშვნელოვანი ნაწილი. 1848 წლის რევოლუციით დაშინებულ ბრწყინვალე საზოგადოებას სურდა ბარიკადული ქუჩური წინააღმდეგობის საშუალების მოსპობა და ქუჩის არეულობისას ჯარების მოქმედებისთვის მაქსიმალურად მოხერხებული პირობების შექმნა. ამიტომ პრაქტიკულად მთლიანად მოსპეს პარიზის შუა საუკუნეების კვარტალები.

მიწათსარგებლობის პოლარიზებული მოდელები და მოსახლეობის სიმჭიდროვე ყველგან გვაგონებს იმპერიული კონტროლის და რასიული ბატონობის ძველ ლოღიკას.

მესამე სამყაროში პოსტკოლონიალურმა ელიტებმა ყველგან მიიღეს და ბეჯითად გაიმეორეს განცალკევებული,გამოყოფილი კოლონიალური ქალაქის ფიზიკური ნიშნები.

კოლონიალური განთავისუფლების და სოციალური სამართლიანობის რიტორიკის მიუხედავად მათ აქტიურად მოირგეს კოლონიალური პერიოდის რასიული ზონირება და ასე იცავენ თავის საკუთარ კლასობრივ პრივილეგიებს და სივრცობრივ განკერძოებულობას,

ინდოეთშიც დამოუკიდებლობას დიდად არ შეუცვლია რაჯათა ხანის განცალკევებულობის გეოგრაფია. კალპანა შარმა თავის წიგნში "აზიის უდიდეს ქოხმახებში",«Rediscovering Dharavi», ხაზს უსვამს იმას რომ "უთანაბრობა რომელიც ბომბეის განსაზღვრავდა როგორც კოლონიალურ საპორტო ქალაქს ისევ დარჩა... ქალაქის კარგად უზრუნველყოფილი ნაწილების მოსართავად ინვესტიციები ყოველთვის მოინახება,მაგრამ არასოდეს არაა ფული ღარიბ რაიონებში ელემენტარული მომსახურების ასაწყობად".

July 14, 2012

მას დღესაც იხსენებენ. კრავჩენკო-კაცი კომუნიზმის წინააღმდეგ:



იმ ევროპელებმა ვისაც სურთ საშუალო განათლების მიღება ესეც უნდა იცოდნენ.
   რევოლუციონერი მუშის შვილი, კომუნისტური პარტიის წევრი, წითელი არმიის კაპიტანი ვიქტორ კრავჩენკო იყო საბჭოთა სისტემის პროდუქტი. ომის დროს ის დანიშნეს ვაშინგტონში საბჭოთა საელჩოში რათა მიეღო მონაწილეობა მოლაპარაკებებში გერმანიასთან მეომარი საბჭოთა კავშირის მიერ იარაღის შეძენის შესახებ.
  მიუხედავად ამისა 1944 წლის აპრილში ის გადადგა და ოფიციალურად ითხოვა პოლიტიკური თავშესაფარი ამერიკის შეერთებულ შტატებში.

  1945 წელს მან გამოაქვეყნა მწვავე წიგნი-ბრალდება სტალინური საბჭოთა კავშირის წინააღმდეგ«I chose Freedom», "მე ავირჩიე თავისუფლება". ამ ფორმულას ხშირად იყენებენ კომუნისტური აღმოსავლეთიდან კაპიტალისტურ და დემოკრატიულ დასავლეთში გაქცეულთა დასახასიათებლად. 
  ამ წიგნში კრავჩენკო ამხელს და გმობს საბჭოთა კავშირის მთავრობის ტოტალიტარიზმს, კომუნისტური სისტემის სისულელეებს და,ყველაზე მეტად, მოძალადე რეჟიმს და გულაგს, შრომის ბანაკებს.

July 13, 2012

ანდრეი სახაროვის წინამორბედები,როგორ აშენებდნენ ჩვენი ბიჭები ევროპის და აზიის საბჭოთა რესპუბლიკების კავშირს:

Добавьте подпись
სპარსეთის საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკა:
 ირანის კონსტიტუციური რევოლუციის დროს 1909 წლიდანბ მის ბოლომდე 1911 წელს რევოლუციის მნიშვნელოვანი ცენტრი იყო ოსტანი გილანი. რევოლუციიდან ერთი წლის შემდეგ ტყეებში გაჩნდა ტყიურების,ჯენგელიელების მოძრაობა//სპარსული სიტყვა ჯენგელ ნიშნავს ტყეს//. მისი მონაწილეები იყვნენ პროგრესული ლიბერალები,,კონსტიტუციური დემოკრატები ინტელიგენციიდანმგლეხები და ბატრაკები,ყველა ეროვნების წვრილი ქალაქური ბურჟუაზია,ქურთები,ტალიშები,სპარსელებიც.

В ходе Конституционной революции в Иране с 1909 г. до самого её конца в 1911 г. важным центром революции являлся остан Гилян. Год спустя после революции в лесах остана сформировалось движение дженгелийцев (от перс. дженгель — лес). Его участники — прогрессивные либералы, конституционные демократы из интеллигенции, крестьяне и батраки, мелкая городская и сельская буржуазия всех национальностей: курды, талыши, иранцы.

სახელგანთქმული ლიტველ-პოლონელი ჩესლავ მილოშის გახსენება:

ა ჩესლავ მილოში
... 1945 წელს აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნები დაიპყრო ახალმა საბჭოთა რელიგიამ. ვარშავის ინტელექტუალურ წრეებში მაშინ ძალიან მოდური იყო კომუნიზმის შედარება ადრეულ ქრისტიანობასთან...…

ანალოგიები, ანალოგიები…ჩესლავ მილოში, «დამონებული გონება».

ისევ სახელგანთქმული ლიტველ-პოლონელი მწერლის გახსენება (იმიტომ რომ ის დაიბადა 100 წლის წინ ანუ 1911 წელს ანუ წელს საიუბილეო წელია და არა მარტო მაგიტომ…

« ... 1945 წელს აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნები დაიპყრო ახალმა საბჭოთა რელიგიამ. ვარშავის ინტელექტუალურ წრეებში მაშინ ძალიან მოდური იყო კომუნიზმის შედარება ადრეულ ქრისტიანობასთან. კარგი იქნება გადავიკითხოთ გიბონის წიგნი «რომის იმპერიის დაკნინება და დაცემა», მასში ბევრი ანალოგიაა...

დაშლისა და ხრწნის ატმოსფერო, სექსუალური გადახრები, ნარკოტიკების გავრცელება, რაღაც საყრდენის ამაოდ მაძიებელი აზრის უსახლკარობა, ყალბი გაქრისტიანებები, ფსიქიური ავადმყოფობები, დისონანსებზე დაფუძნებული გიჟური მუსიკა.