პომერანც-სახაროვის და სოლჟენიცინის დავა-კამათი და ა.შ.

მასალები არა მარტო საქართველოს ნგრევის ისტორიისთვის.
ჩეჩნეთზე წერილის ავტორია სახელგანთქმული მოსკოველი დისიდენტი, ფილოსოფოსი, კულტუროლოგი და პუბლიცისტი, თვითგამოცემებით გავრცელებული ფილოსოფიური ნაშრომების ავტორი გრიგორი სოლომონოვიჩ პომერანცი.

მისმა ნაწერებმა 1960-70-ან წლებში უარმაზარი გავლენა მოახდინეს საბჭოთა ლიბერალების მსოფლმხედველობაზე.

მისი უკვე სტუდენტური ნაშრომი ჩათვალეს ანტიმარქსისტულად და მისი საკანდიდატო დისერტაცია მოსპეს მას შემდეგ რაც ის დაიჭირეს 1949 წელს.1950-53 წლებში გადასახლებული იყო 5 წლით,გაანთავისუფლეს ამნისტიით და 1958 წელს რეაბილიტირებული იყო.

მოკლედ 1918 წელს ვილნოში დაბადებული გრიგორი სოლომონოვიჩი სტაჟიანი ანტისოვეტჩიკი იყო. 

პომერანცზე დიდი გავლენა მოახდინს უნგრეთის 1956 წლის მოვლენებმა და პასტერნაკის დევნამ. მას გაუჩნდა საბჭოთა რეჟიმთან უშუალო, პირდაპირი დაპირისპირების აზრი იატაკვეშეთის ექსპერიმენტის და შეიარაღებულ ბრძოლაში მონაწილეობის ჩათვლით, რა თქმა უნდა თუ კი ასეთი ბრძოლა დაიწყებოდა,
1959-60 წლებში პომერანცის ირგვლივ იქმნება ერთგვარი ნახევრად იატაკქვეშა ფილოსოფიურ-ისტორიული და პოლიტეკონომიური სემინარი //"მსუბუქად კონსპირაციაში მაგრამ არაორგანიზებული"//.

ალეკსანდრ გორბოვსკის მასალები ძველი და ახალი ჰუმანიზმის შედარებისთვის:

ლეონარდო

 გადმოცემის თანახმად ინდოეთის იმპერატორ აშოკას (ძვ.წ.273-239 წწ.), ინდოეთის გამაერთიანებელი ჩანდრაგუპტას შვილიშვილს სურდა დიდი პაპამისის სწორად ყოფნა. ის თვლიდა რომ საუკუნეებში სახელის განთქმის საუკეთესო საშუალებაა ომი და ის სათავეში ჩაუდგა ომს მეზობელი სამეფო კალინგას წინააღმდეგ.

კალინგას მკვიდრნი თავდაუზოგავად უწევდნენ წინააღმდეგობას აშოკას. ერთ-ერთ ბრძოლაში აშოკას ჯარისკაცებმა დახოცეს მოწინააღმდეგის 7000 მეომარი. სასაკლაოს შემდეგ ბრძოლის ველზე მივიდა იმპერატორი.

აშოკას თავზარი დასცა მოკლული და მომაკვდავი მეომრების ნახვამ.

ცხოვრების დარჩენილი წლები აშოკამ უძღვნა მეცნიერებებს, ბუდიზმის გავრცელებას და აღმშენებლობით მოღვაწეობას. ომის სანახაობისგან თავზარდაცემულმა მან გადაწყვიტა გაეკეთებინა ყველაფერი რათა ადამიანს აღარასოდეს ეფიქრა ადამიანის მოკვლაზე.

სომხეთის პატივისმცემელთა ინტერნაციონალზე:

სომხეთის და სომეხთა უთვალავი თაობის გარჯის პატივისმცემელთა ინტერნაციონალი

საფრანგეთში ამ მოძრაობაში გადამწყვეტი როლი შეასრულა პოეტმა არშაკ ჩობანიანმა. //1872-1954//. 1895 წელს ის კონსტანტინეპოლიდან გადასახლდა პარიზში. მან ევროპელებს გააცნო თავის თანამემამულეთა ტანჯვა-მარტვილობა,სომხეთის სილამაზე და სახე და სომხეთს და სომეხ ხალხს მალე გაუჩინა მრავალი პატივისმცემელი. სომხური მწერლობის ჭშმარიტმა ელჩმა ჩობანიანმა ფრაგულ საზოგადოებას აჩვენა სომხური კულტურის საგანძური. არშაკ ჩობანიანს აქტიურად უჭრდნენ მხარს ანატოლ ფრანსი,ჟორჟ კლემანსო,ჟან ჟორესი და მრავალი სხვა. რამგავართა პარტიის წევრი ჩობანიანი თანამშრომლობდა დაშნაკ ჰოვანეს ლორის მელიქიანთანაც. ჩობანიანის საქმიანობის წყალობით მრავალი მწერალი,მხატვარი და პოლიტიკოსი გახდა აქტიური არმენოფილი.

დიადი საბჭოეთის მშენებელი არმანდ ჰამერი:

http://zoo-sar.ru/video/22ers3pZiW8/-.html

ვის ამარაგებდნენ ბოლშენიკები ოქროებით და ბრილიანტებით:       
დაიბადა ნიუ იორკში,რუსეთიდან ემიგრანტები ჯულიუს და როზა ჰამერების ოჯახში. გაკოტრებულ გემთმშენებელთა ოჯახიდან გამოსული ჯულიუს ჰამერი ამერიკაში ჩავიდა 1875 წელს. მას ჰქონდა სამედიცინო პრაქტიკა და 5 აფთიაქი.

გრიპის ეპიდემიის დროს მან აბორტი გაუკეთა პნევმონიით ავადმყოფ ქალს და ის მოკვდა,რის გამოც ჰამერი 2,5 წლით დააპატიმრეს. ედვარდ ეპშტეინის წიგნში «Dossier: The Secret History of Armand Hammer» გადმოცემული მეორე ვერსიის თანახმად უკანონო აბორტი გააკეთა არმანდ ჰამერმა და მამამისმა დაიბრალა ამ დანაშაულის ჩადენა.

არმანდ ჰამერმა 1919 წელს დაამთავრა კოლუმბიის კოლეჯი,მიიღო ბაკალავრის ხარისხი,შემდეგ დაამთავრა კოლუმბიის უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტი და 1921 წელს მიიღო მედიცინის დოქტორის ხარისხი.  

მაგრამ ის ბრძანდებოდა ამერიკაში საბჭოთა კავშირის არაოფიციალური წარმომადგენელი ლიუდვიგ მარტენსის მეგობარი და სამედიცინო პრაქტიკისთვის მიმართვა არ დასჭირვებია.

არქივიდან,კომუნისტური ინტერნაციონალი კომნტერნის პროგრამიდან

მესამე ინტერნაციონალის
არაოფიციალური სიმბოლო,1920

რუსეთის კომპარტიის //ბოლშევიკებისა// და მსოფლიო პროლეტარიატის ბელადი ვ.ი. ლენინის  მიერ რევოლუციური ინტერნაციონალიზმის იდეების, განვითარების, გავრცელების და კაცობრიობის გაბედნიერებისთვის 1919 წლის 4 მარტს შექმნილი კომუნისტური ინტერნაციონალის

//კომინტერნის, მესამე ინტერნაციონალის, მოქმედებდა 1919-1943 წლებში// პროგრამიდან. 

საბჭოთა კავშირის დანიშნულება და მისი რევოლუციური მოვალეობები:

 რუსული იმპერიალიზმის დამხობისა და მეფის იმპერიის ყოფილი კოლონიების და ჩაგრული ერების განთავისუფლების შემდეგ. შესაბამისი ტერიტორიების ინდუსტრიალიზაციის გზით მათი კულტურულ-პოლიტიკური განვითარების საფუძვლის ჩაყრის, კავშირის სახელმწიფო კონსტიტუციაში ავტონომიური ოლქების ავტონომიური რესპუბლიკების და მოკავშირე რესპუბლიკების სამართლებრივი პოზიციის დადგენის და ერების თვითგამორკვევის უფლების რეალიზაციის შემდეგ პროლეტარიატის დიქტატურა საბჭოთა კავშირში ამით უზრუნველყოფს კავშირის  სხვადასხვა ერის არა მხოლოდ ფორმალურ არამედ ფაქტიურ თანასწორორობასაც.

ზ.ანჩაბაძე აფხაზეთის ისტორიაზე..რუსულად//.

http://apsnyteka.narod2.ru/a/iz_istorii_srednevekovoi_abhazii/glava_i_abhaziya_v_sostave_lazskogo_tsarstva_v_pervoi_polovine_vi_veka/index.html

ლაკობისტანში დავიწყებული ადამიანებიდან და ამბებიდან.:

    რუსულად გამოუციათ ცნობილი კავკასიოლოგი ზურაბ ანჩაბაძის ნაშრომთა ორტომეულის პირველი ტომი. მისი შეხედულებების გაცნობა ალბათ ქართველებისთვის და სხვა არამარტორუსებისთვისაც იქნება საინტერესო.

Вышел в свет первый том двухтомника избранных трудов кавказоведа Зураба Анчабадзе.

Вышел в свет первый том двухтомника избранных трудов известного абхазского ученого, кавказоведа Зураба Вианоровича Анчабадзе.
Тираж книги 1000 экземпляров. Составитель и ответственный за выпуск издания доктор исторических наук Арвелод Куправа.
В первый том избранных трудов Зураба Анчабадзе вошли его фундаментальные монографии «История и культура древней Абхазии» и «Из истории средневековой Абхазии (VI-ХVII в.в.).
Книга предназначена для ученых, педагогов, студентов и всех интересующихся историей и культурой абхазов.

ზურაბ ვიანორის

 ძე ანჩაბაძე

ქართველების და აფხაზების თუ სრულიად კავკასიის მტრები ამ ამბებს ხშირად შეგნებულად შლიან ადამიანთა მეხსიერებიდან. ჩვენც გავიხსენოთ:

        ჯერ ზოგი ადამიანი:

   ტარასი //თარაშ// ზურაბის ძე  ანჩაბაძე//1859-1935//, რუსეთის არმიის პოდპოლკოვნიკი, რუსეთ-თურქეთის და რუსეთ-იაპონიის მონაწილე ქველმოქმედი, ბუნების ტრფიალი, მონადირე .პოეზიის ,ოყვარული ბრძანდებოდა. მისი სანადირო თავგადასავლები აღწერილი აქვს რუს მწერალ ევგენი მატკოვს თხზულებაში "ერთი წელი მთებში".
             

    მისი მეუღლე მარიამ //მაშო// ნიკოს ასული დადიანისა// 1870-1958, შალვა დადიანის და// იყო აფხაზეთში წერა-კითხვის განავრცელებელი საზოგადოების ერთ-ერთი ინიციატორი და არაერთი კულტურულ-საგანმანათლებლო ღონისძიების მოთავე.

ნელი ეშბა,საქართველოსთვის იქნებ მხოლოდ ჯერ-ჯერობით დაკარგული ლამაზი და ნიჭიერი ადამიანი:

Эшба Нелли Ражденовна (родилась в 1930 г.) – выдающийся абхазский режиссер

მოქვი 

Нелли Ражденовна Эшба (родилась в 1930 г.) – выдающийся абхазский режиссер, известный постановщик многих спектаклей как в Абхазии, так и за ее пределами, таких как «Призраки» Д. Гулиа, «Голый король» И. Шварца, «Дон Карлос» Ф. Шиллера, «Женская честь» И. Папаскир, «Али-Бей» Д. Чачхалия и др. 
Была главным режиссером Абхазского государственного драматического театра им. С. Чанба. В разные годы работала главным режиссером Тбилисского русского театра им. Грибоедова, Астраханского русского театра, ныне директор и художественный руководитель театра-студии «Время» в г. Москве. 

ნელი ეშბას ტრაღედიის შესახებ

მოსკოვის ამ რუსულ გაზეთში ერთმა აფხაზმა ერთი-ორი კარგი სიტყვა თქვა ქართველებზე და ეს გაზეთი («ობშჩაია გაზეტა») რა თქმა უნდა ამიტომ  დახურეს!!! პოსტბოლშევიკური «ეროვნული თვითგამორკვევის» და ზოგი ადამიანის უფლებათა დაცვის შედეგი:

უკომენტაროდ: 
«მტვრიანი» ქაღალდებიდან : 
«... ოდესღაც ცნობილი თეატრალური კრიტიკოსი ი.გ. მიაგკოვა წერდა მის შესახებ: «ნელი ეშბამ ჩვენს ყოფაში შემოიტანა ამაღლებული რომანტიული თეატრი, რომლის დაჯერებაც შეიძლება»... 

შეიძლება ეს მას გამოუვიდა იმიტომ რომ მისი საკუთარი ცხოვრებაც იწყებოდა როგორც რომანტიული ისტორია...მთები,ოჩამჩირე... ალერსიანი ზღვა...

საქართველო-საფრანგეთის ისტორიიდან,სპირიდონ კედიას მასალებიდან:

სპირიდონ კედია

საქართველოს ეროვნულ-დემოკრატიული პარტია, საფრანგეთში მყოფ წევრთა ორგანიზაციის სტატუსი,  მიზანი და შემადგენლობა //სპირიდონ კედიას არქივიდან, თბილისი, 2007. ტექსტის სამი მეოთხედი//.

მუხლი 1. 1901 წლის მკათათვის 1-ის კანონის ფარგლებში არსდება საფრანგეთში მყოფ ეროვნულ--დემოკრატიული პარტიის წევრთა ორგანიზაცია. მისი ხანგრძლივობა უვადოა. მისი მთავარი ბინა პარიზშია.

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის საგარეო პოლიტიკა//"ბურუსი"დან//:

ვ. ბაბეს მიერ შედგენილი
 საქართველოს რუქა, 1920 წ.

ამასთან, კავკასიაში იკვეთებოდა დიდ სახელმწიფოთა აშკარა თუ ფარული ინტერესები, რაც მკაფიოდ აისახებოდა საქართველოს, აზერბაიჯანისა და სომხეთის პოლიტიკურ სვე-ბედზე.
საგარეო პოლიტიკის სფეროში საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის უმთავრეს ამოცანას მისი სუვერენიტეტის საერთაშორისო ცნობა და აღიარება წარმოადგენდა. ხელისუფლების ძალისხმევაც ამ კუთხით წარიმართა. დამფუძნებელი კრება, საგარეო საქმეთა

აფხაზეთიდან და შიდა ქართლის მთიანი ნაწილიდან გაძევებული ქართველები საქართველოში საერთოდ ვეღარ პოულობენ ადგილს და თავშესაფარს უცხოეთში ითხოვენ!!!

Блог "Кавказского узла"редактор

ГРУЗИНСКИЕ ИЗГНАННИКИ В ПОИСКАХ РОДИНЫ

31 января 2011, 12:29

Кроме убитых и раненных, без которых не обходится ни одна война, печальными последствиями попыток кровавого передела территорий по всему миру становятся беженцы и вынужденно перемещенные лица. Грузия получила сотни тысяч вынужденно

ოსების ჩამოსახლება ქართლში,ისტორიული მიმოხილვა ზ. ჭიჭინაძისა.:

ტფილისი, სახელმწიფო სტამბა,1916.
«ხელოვნება», თბილისი, 1990.

ოსების ჩამოსახლება ქართლში
თამარ მეფის მიცვალების შემდეგ, ქართველებს ბევრი გარეული მტერი აუტყდათ, ესენი საქართველოს მოსვენებას აღარ აძლევდნენ, ამიტომაც ქართველთ აღარ აქვნდა დრო, რომ თავიანთ მეზობელ ოსებისთვის ისეთი მფარველობა გაეწიათ, როგორც ეს იყო ბაგრატ მეოთხის დროდამ მოყოლებული თამარ მეფის გადაცვალებამდე.

ქართველების მიერ ცოტა მივიწყებული თარიღი,,,

20 Июня 2011 13:29
Загадки Грузии. Часть 5.Посланник Гитлера из Тифлиса

ვერნერ ფონ შულენბურგი რკინის ჯვრის ქვეშ თამარ მეფის ორდენით
მწერალი და ჟურნალისტი იგორ ობოლენსკი, საქართველოს საიდუმლოებები-5. ჰიტლერის ელჩი ტფილისიდან//2011 წლის 20 ივნისი//.
 ზუსტად ასი წლის წინ ტფილისში ჩამოვიდა კაცი რომელმაც სცადა მსოფლიო ისტორიის შეცვლა.
მას ერქვა ვერნერ ფონ შულენბურგი. მისი უდიდესი ოცნება იყო არდაშვება ტრაღედიისა რომელიც მოხდა 1941 წლის 22 ივნისს.ის დაიბადა 1875 წელს

საბჭოთა კაპიტალიზმის ისტორიიდან...

ნოსფერატუ

მოსკოვის ძველი მოედანი ანუ სტარაია პლოშჩად 4,საბჭოთა კავშირის კომპარტიის ცენტრალური კომიტეტის შენობა,საბჭოთა კაპიტალიზმის გენშტაბი,ეხლა რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტის ადმინისტრაცია...          

როგორ ქმნიდნენ საბჭოთა კაპიტალიზმს საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტია და კგბ...

1991 წლის 26 აგვისტოს თავისი ბინის ბალკონიდან ისკუპა საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის საქმეთა მმართველმა ნიკოლაი ეფიმოვიჩ კრუჩინამ რომელმაც სკუპის წინ დატოვა შემდეგი შინაარსის ბარათი:

   " მე არა ვარ შეთქმულების მონაწილე,მაგრამ ლაჩარი ვარ,შეატყობინეთ ეს თუ შეიძლება საბჭოთა ხალხს".

მიხეილ მჭედლიშვილი: 1937 წლის ბარბაროსული ხოცვა-ჟლეტა და ქართველთა ზღვა სისხლი ამ კაცთაკვლაში

ვისაც ეროვნულ განმათავისუფლებელ მოძრაობასთან რაიმე შეხება ჰქონია, არ შეიძლება მეხსიერებაში სამუდამოდ არ აღბეჭდოდა მიხეილ მჭედლიშვილის შთამბეჭდავი პორტრეტი – დინჯი, აუღელვებელი, კაცთმოყვარე, ალალმართალი, სამართლიანი, პრინციპული, შეუპოვარი, სამშობლოსადმი უზომოდ შეყვარებული, თავისი ქვეყნის ისტორიის არამარტო ზედმიწევნით კარგად მცოდნე, არამედ მოამაგე და ღირსეული დამფასებელი. 
მიხეილ მჭედლიშვილი იმ მცირერიცხოვან ადამიანთა უპირველეს

მიხეილ მჭედლიშვილი: 1937 წლის ბარბაროსული ხოცვა-ჟლეტა და ქართველთა ზღვა სისხლი ამ კაცთაკვლაში

მეორე ნაწილი
ბატონი ალექსანდრე განაგრძობს: „სტალინმა ამ შემთხვევაში მხოლოდ კავკასიელებს და ყირიმელ თათრებს მოუწყო გენოციდი გერმანელებთან მიმხრობის მოტივით, თვარა იგივე საქმის ჩამდენ რუსებს როდი აკადრა ეს სასჯელი. არადა, იგივე არ გააკეთა ათასობით რუსმა? განა ვლასოვი და სხვა გენერლები თავიანთი არმიებით არ გადავიდნენ გერმანელთა მხარეზე და იქიდან არ ხელმძღვანელობდნენ „რუსეთის განმათავისუფლებელ არმიას?“ და განა მთელ რუსეთს აგებინეს ამისათვის პასუხი?“ (იქვე, გვ. 258).

არდავიწყება მოყვრისა აროდეს გვიზამს ზიანსა : პიკასოს მეგობარი ალექსანდრე შერვაშიძე :

ალექსანდრე შერვაშიძის
პორტრეტი. მხატვარი
ვლადიმირ როსინსკი,

დათრგუნული საქართველოს ღირსეული შვილი, ალექსანდრე კონსტანტინეს ძე შერვაშიძე (1867-1968) :
 მამამისი კონსტანტინე გიორგის ძე შერვაშიძე იყო ქართველი თავადაზნაურობის 1832 წლის შეთქმულების მონაწილე. 
 საქართველოს სახელმწიფოებრიობის აღდგენის მსურველთა ამ შეთქმულების მოსპობის შემდეგ რუსეთის გააფთრებულმა იმპერატორმა ბრძანა რომ კონსტანტინე გიორგის ძე შერვაშიძეს ეკრძალება კავკასიაში ცხოვრება და შეუძლია ცხოვრება რუსეთის იმპერიის ნებისმიერ ადგილას კავკასიის გარდა.
 კონსტანტინე გიორგის ძე შერვაშიძე აღმოჩნდა ყირიმში სადაც მას გაუჩნდა უფროსი შვილი ალექსანდრე. ბიჭს ელოდა სამხედრო კარიერა. მანაც ისწავლა ნიჟეგოროდის კადეტთა კორპუსში რომელიც ატარებდა გრაფი არაკჩეევის სახელს.


  მაგრამ მისი სამშობლოსა და მთელი კავკასიის დამთრგუნველი რუსეთის იმპერიის სამხედრო სამსახური ალექსანდრე კონსტანტინეს ძე შერვაშიძეს რბილად რომ ვთქვათ დიდად არ იზიდავდა. და მან აირჩია მხატვრის გზა. 

ნელი ეშბას ტრაღედიის შესახებ

მოქვი 

მოსკოვის ამ რუსულ გაზეთში ერთმა აფხაზმა ერთი-ორი კარგი სიტყვა თქვა ქართველებზე და ეს გაზეთი («ობშჩაია გაზეტა») რა თქმა უნდა ამიტომ დახურეს!!! პოსტბოლშევიკური «ეროვნული თვითგამორკვევის» და ზოგი ადამიანის უფლებათა დაცვის შედეგი :
უკომენტაროდ:
«მტვრიანი » ქაღალდებიდან :
« ... ოდესღაც ცნობილი თეატრალური კრიტიკოსი ი.გ. მიაგკოვა წერდა მის შესახებ:
«ნელი ეშბამ ჩვენს ყოფაში შემოიტანა ამაღლებული რომანტიული თეატრი, რომლის დაჯერებაც შეიძლება»...

გაიძ მინასიანი, სომხური ომი და ტერორიზმი:

გაიძ მინასიანი, სომხური ომი და ტერორიზმი  (გაიძ მინასიანი წარმოშობით სომეხი ფრანგი  ექსპერტია)

სომხურ ტერორიზმზე

სომხებმა თავის სასარგებლოდ გამოიყენეს რუსეთის არმიის მოქმედება კავკასიაში. 

რუსეთის არმია დაინტერესებული იყო აზერბაიჯანელების და სომხების, აფხაზების თუ ოსების და ქართველების ერთმანეთზე გადაკიდებასა და გადამტერებაში. რათა ამით შეენარჩუნებინა თავისი პოზიციები ამიერკავკასიაში. დაახლოებით ასე იყენებდნენ ლიბანის შინაგან წინააღმდეგობებს სირიელები რომელთა მიზანიც იყო ლიბანში გაბატონება.

დაშნაკცუტიუნი მერყეობს «დიდსომხურ» ნაციონალიზმსა და თავისუფალი, გაერთიანებული, დამოუკიდებელი, დემოკრატიული და სოციალისტური სომხეთის მომცველ პლანეტარულ კონფედერაციაზე ინტერნაციონალისტურ ოცნებას შორის.

ასეთი სომხეთი კი დაშნაკთა აზრით უნდა იყოს რევოლუციური ბრძოლების შედეგი. ჰაიტადიზმს («სომხური საკითხი») უნდა სომხეთის და საყოველთაოს, რევოლუციური ძალადობის და საყოველთაო მშვიდობის პერსპექტივის დაკავშირება ერთმანეთთან.

გაიძ მინასიანი, სომხური ომი და ტერორიზმი, საფრანგეთის საუნივერსიტეტო გამომცემლობები, 2002, ჟან-მარი დემალდანის წინათქმა.

«ძველი არ ამთავრებს კვდომას, ახალი ვერ ახერხებს გაჩენას»  (რომენ როლანი).

გაიძ მინასიანი, სომხური ომი და ტერორიზმი-2 :

სომხური რევოლუციური 
ფედერაცია დაშნაკცუტიუნის
 დამფუძნებლები

 1995 წლის ნოემბერ-დეკემბერში ბეირუთში ჩატარდა სომხური რევოლუციური ფედრაცია დაშნაკცუტიუნის XXVI ყრილობა. სომხეთში იმარჯვებს რელიგიური ნაციონალიზმი და იქმნება სამღვდელოებისა და ვაჭრების ალიანსი. სომხური რევოლუციური ფედერაცია სომხეთში აკრძალულია და დიასპორა მას ეჭვის თვალით უყურებს. აშკარაა რომ დაშნაკები უძლურები უყურებენ შეტევაზე გადასულ ლიბერალურ უტოპიას... აშკარა კრიზისია...ყრილობამ შეიმუშავა სახელმწიფო დაშნაკიზმის კონცეფცია რომელიც გულისხმობს სახელმწიფოს პრობლემის დაყენებას ცენტრში და ჰაიტადიზმის დაქვემდებარებას ლ.ტერ-პეტროსიანის რეჟიმისადმი. დაშნაკები უარყოფენ რევოლუციურ სოციალიზმს და მარუხიანიზმს და პროგრამად ისახავენ თავისებურ რაღაცას :