ბიბლიოფილებისთვის,ვანდალიზმის ისტორია,

Добавьте подпись

ფრანგი სპეციალისტი ლუი როს წიგნი "ვანდალიზმის ისტორია. ფრანგული ხელოვნების მომსპარი ძეგლები", ტ.პირველი ადრეული შუა საუკუნეებიდან მე-19 საუკუნემდე,ტ.მეორე მეცხრამეტე-მეოცე საუკუნეები. პარიზი,1959, არის უფრო ახალი და შევსებული გამოცემებიც.

ამ წიგნის დაწერით ავტორმა შეავსო სიცარიელე. საფრანგეთში ამ თემაზე აქამდე არ გამოსულა განმაზოგადებელი ნაშრომი.
შესავალში ავტორი ეხება ცნება ვანდალიზმის წარმოშობას, ვანდალთა ფსიქოლოგიას და ახდენს ვანდალიზმის სახეობათა კლასიფიკაციას. შემდეგ ის არონოლოგიურად  ყვება საფრანგეთში ვანდალიზმის შესახებ და კატეგორიების მიხედვით ჩამოთვლის გამქრალ ძეგლებს //რელიგიური ძეგლები,საერო ძეგლები,ობიექტები და ა.შ.// გეოგრაფიული კლასიფიკაციის შესაბამისად.
ასე გაივლის ჩვენს წინ შუა საუკუნეების ვანდალიზმი, ჰუგენოტთა ვანდალიზმი, მე-18 საუკუნის კანონიკთა შემამკობელ-გამლამაზებელი ვანდალიზმი, რევოლუციის, იმპერიის ვანდალიზმები, თანამედროვე ვანდალიზმი //1814-1914// და  უახლესი ვანდალიზმი, მკვლევარი თავის წიგნს ამთავრებს 1958 წლით. 
დამატებებში შეიძლება ნახოთ დანგრეულ და დასახიჩრებულ ძეგლთა სია...
 ცნება ვანდალიზმი 1794 წელს მოიგონა აბატმა გრეგუარმა,რომელიც დიდი ამბიციით და ამავე დროს დიდი ბულუბრყვილობით წერდა:"მე სიტყვა მოვიგონე მოვლენის მოსაკლავად".

არქივიდან,კომუნისტური ინტერნაციონალი კომნტერნის პროგრამიდან

მესამე ინტერნაციონალის
არაოფიციალური სიმბოლო,1920

რუსეთის კომპარტიის //ბოლშევიკებისა// და მსოფლიო პროლეტარიატის ბელადი ვ.ი. ლენინის  მიერ რევოლუციური ინტერნაციონალიზმის იდეების, განვითარების, გავრცელების და კაცობრიობის გაბედნიერებისთვის 1919 წლის 4 მარტს შექმნილი კომუნისტური ინტერნაციონალის

//კომინტერნის, მესამე ინტერნაციონალის, მოქმედებდა 1919-1943 წლებში// პროგრამიდან. 

საბჭოთა კავშირის დანიშნულება და მისი რევოლუციური მოვალეობები:

 რუსული იმპერიალიზმის დამხობისა და მეფის იმპერიის ყოფილი კოლონიების და ჩაგრული ერების განთავისუფლების შემდეგ. შესაბამისი ტერიტორიების ინდუსტრიალიზაციის გზით მათი კულტურულ-პოლიტიკური განვითარების საფუძვლის ჩაყრის, კავშირის სახელმწიფო კონსტიტუციაში ავტონომიური ოლქების ავტონომიური რესპუბლიკების და მოკავშირე რესპუბლიკების სამართლებრივი პოზიციის დადგენის და ერების თვითგამორკვევის უფლების რეალიზაციის შემდეგ პროლეტარიატის დიქტატურა საბჭოთა კავშირში ამით უზრუნველყოფს კავშირის  სხვადასხვა ერის არა მხოლოდ ფორმალურ არამედ ფაქტიურ თანასწორორობასაც.

კავკასიის მთიელთა კონფედერაციის თანათავმჯდომარე მუსა ტემიშევის განცხადება,

20. 05. 2008, სტრასბურგი.

მუსა ტემიშევი

კავკასიის მთიელ ხალხთა ასამბლეა, რომელსაც შემდეგ დაერქვა კავკასიის ხალხთა კონფედერაცია დაარსდა კავკასიის ხალხთა პირველ ყრილობაზე, 1989 წელს, სოხუმში. ის დააარსეს ჩრდილოეთ კავკასიის ხალხების დემოკრატიული ინტელიგენციის წარმომადგენლებმა. მე ვიყავი ყრილობის ერთ-ერთი ინიციატორი და მისი ძირითადი პროგრამული დოკუმენტების ერთ-ერთი შემდგენელი.

კონფედერაციის მთავარი მიზანი იყო ყველანაირად ხელის შეწყობა კავკასიის ხალხთა დეკოლონიზაციისთვის. მთელი დიდი კავკასიის მომავალს ჩვენ ვხედავდით ტოლერანტული დემოკრატიული რესპუბლიკების კონფედერატულ თანამეგობრობაში.

მაგრამ კავკასიის ხალხთა პირველი ყრილობის ძირითადმა „სპონსორებმა" //აფხაზმა ხელმძღვანელებმა//  შეასრულეს მეხუთე კოლონის ბნელი როლი.

წლების შემდეგ გაირკვა რომ ვლადისლავ არძინბა, გენადი ალომია //ალამია?, გ.მ//, სერგეი შამბა და სხვები იყვნენ საბჭოთა კავშირის კგბ-ს შტატში. ამავე "კანტორაში" იყვნენ ინგუში წარმომადგენლებიც //ბესლან კოსტოევი, საიდ ჩახკიევი და სხვ.//.

3 წლის მანძილზე ჩვენ ვდილობდით ოსების და ინგუშების შერიგებას. უნდა ითქვას რომ კავკასიის ხალხთა კონფედერაციის ხელმძღვანელთა ჩრდილო ოსეთის ნაწილი თანხმდებოდა შერიგებაზე. განსაკუთრებით აღსანიშნავია ოსი ლიდერი სტანისლავ კესაევის დახვეწილი დიპლომატიურობა და პოლიტიკური გამჭრიახობა. მისი მცდელობით მოხერხდა ოსი და ინგუში უხუცესების შეხვედრა ინგუშეთში. მოილაპარაკეს იმაზე რომ მოძმე ხალხების ტერიტორიული თუ სხვა დავა უნდა გადაწყდეს მხოლოდ მშვიდობიანი გზებით. დამშვიდობებისას უხუცესები გადაეხვივნენ ერთმანეთს.

კავკასიის მთიელთა სახალხო პარტიის მიმართვა:

 შამილის აული დაღესტანში, 

პროკუდინ-გორსკის ფოტო.

                  მოქალაქეებო!

          1918 წლის 11 მაისს ჩრდილოეთ კავკასიის რესპუბლიკამ გამოაცხადა დამოუკიდებლობა. და რუსეთის თვითმპყრობელობის მიერ დადებულ ბორკილებში 60-წლიანი ყოფნის შემდეგ ჩვენმა სამშობლომ ისევ მოიპოვა თავისუფლება. თითქოს დადგა ჩვენი ისტორიის ახალი, ნათელი ხანა, თითქოს ჩვენ მოგვეცა ჩვენს საკუთარ თავისუფალ სახელმწიფოში ჩვენი საკუთარი ხელებით ჩვენი ეროვნული ბედნიერების გამოჭედვის საშუალება. 

   მაგრამ ბედმა ისევ მოისურვა ჩვენი გამოცდა. მუხანათმა და დაუნდობელმა მტერმა ისევ დასძრა ჩვენს წინააღმდეგ თავისი ჯარები და ჩვენს, რომლებიც არ ვიყავით სათანადოდ მომზადებულნი გადამწყვეტი ბრძოლისთვის, ისევ აღმოვჩნდით მის უღელქვეშ. მეფის ხელისუფლების შემცვლელმა საბჭოთა ხელისუფლებამ გააგრძელა ჩაგვრის პოლიტიკა, დაიპყრო ჩვენი ქვეყანა და მოსპო ჩვენს მიერ მოპოვებული თავისუფლებები.

ზ.ანჩაბაძე აფხაზეთის ისტორიაზე..რუსულად//.

http://apsnyteka.narod2.ru/a/iz_istorii_srednevekovoi_abhazii/glava_i_abhaziya_v_sostave_lazskogo_tsarstva_v_pervoi_polovine_vi_veka/index.html

ლაკობისტანში დავიწყებული ადამიანებიდან და ამბებიდან.:

    რუსულად გამოუციათ ცნობილი კავკასიოლოგი ზურაბ ანჩაბაძის ნაშრომთა ორტომეულის პირველი ტომი. მისი შეხედულებების გაცნობა ალბათ ქართველებისთვის და სხვა არამარტორუსებისთვისაც იქნება საინტერესო.

Вышел в свет первый том двухтомника избранных трудов кавказоведа Зураба Анчабадзе.

Вышел в свет первый том двухтомника избранных трудов известного абхазского ученого, кавказоведа Зураба Вианоровича Анчабадзе.
Тираж книги 1000 экземпляров. Составитель и ответственный за выпуск издания доктор исторических наук Арвелод Куправа.
В первый том избранных трудов Зураба Анчабадзе вошли его фундаментальные монографии «История и культура древней Абхазии» и «Из истории средневековой Абхазии (VI-ХVII в.в.).
Книга предназначена для ученых, педагогов, студентов и всех интересующихся историей и культурой абхазов.

ზურაბ ვიანორის

 ძე ანჩაბაძე

ქართველების და აფხაზების თუ სრულიად კავკასიის მტრები ამ ამბებს ხშირად შეგნებულად შლიან ადამიანთა მეხსიერებიდან. ჩვენც გავიხსენოთ:

        ჯერ ზოგი ადამიანი:

   ტარასი //თარაშ// ზურაბის ძე  ანჩაბაძე//1859-1935//, რუსეთის არმიის პოდპოლკოვნიკი, რუსეთ-თურქეთის და რუსეთ-იაპონიის მონაწილე ქველმოქმედი, ბუნების ტრფიალი, მონადირე .პოეზიის ,ოყვარული ბრძანდებოდა. მისი სანადირო თავგადასავლები აღწერილი აქვს რუს მწერალ ევგენი მატკოვს თხზულებაში "ერთი წელი მთებში".
             

    მისი მეუღლე მარიამ //მაშო// ნიკოს ასული დადიანისა// 1870-1958, შალვა დადიანის და// იყო აფხაზეთში წერა-კითხვის განავრცელებელი საზოგადოების ერთ-ერთი ინიციატორი და არაერთი კულტურულ-საგანმანათლებლო ღონისძიების მოთავე.

ნელი ეშბა,საქართველოსთვის იქნებ მხოლოდ ჯერ-ჯერობით დაკარგული ლამაზი და ნიჭიერი ადამიანი:

Эшба Нелли Ражденовна (родилась в 1930 г.) – выдающийся абхазский режиссер

მოქვი 

Нелли Ражденовна Эшба (родилась в 1930 г.) – выдающийся абхазский режиссер, известный постановщик многих спектаклей как в Абхазии, так и за ее пределами, таких как «Призраки» Д. Гулиа, «Голый король» И. Шварца, «Дон Карлос» Ф. Шиллера, «Женская честь» И. Папаскир, «Али-Бей» Д. Чачхалия и др. 
Была главным режиссером Абхазского государственного драматического театра им. С. Чанба. В разные годы работала главным режиссером Тбилисского русского театра им. Грибоедова, Астраханского русского театра, ныне директор и художественный руководитель театра-студии «Время» в г. Москве. 

ნელი ეშბას ტრაღედიის შესახებ

მოსკოვის ამ რუსულ გაზეთში ერთმა აფხაზმა ერთი-ორი კარგი სიტყვა თქვა ქართველებზე და ეს გაზეთი («ობშჩაია გაზეტა») რა თქმა უნდა ამიტომ  დახურეს!!! პოსტბოლშევიკური «ეროვნული თვითგამორკვევის» და ზოგი ადამიანის უფლებათა დაცვის შედეგი:

უკომენტაროდ: 
«მტვრიანი» ქაღალდებიდან : 
«... ოდესღაც ცნობილი თეატრალური კრიტიკოსი ი.გ. მიაგკოვა წერდა მის შესახებ: «ნელი ეშბამ ჩვენს ყოფაში შემოიტანა ამაღლებული რომანტიული თეატრი, რომლის დაჯერებაც შეიძლება»... 

შეიძლება ეს მას გამოუვიდა იმიტომ რომ მისი საკუთარი ცხოვრებაც იწყებოდა როგორც რომანტიული ისტორია...მთები,ოჩამჩირე... ალერსიანი ზღვა...

რა განიცადა ევროპამ...რობესპიერის მხეცობანი:

ტუროს ჯარების მხეცობანი-
ვანდეელთა ჟლეტა.

14 წლის ბიჭუნა ტამბურ ბარა,1793 წლის 7 დეკემბერს მოკლეს დეზერტირმა რესპუბლიკელებმა რომლებსაც უნდოდათ ცხენების მოპარვა. რობესპიერმა ის გამოაცხადა მხეცი კონტრ-რევოლუციონერების უმანკო მსხვერპლის სიმბოლოდ და გამოიყენა გაჩაღებული ტერორის გასამართლებლად. //ეს  ვეერტსის 1883 წლის სურათია//.

           საფრანგეთის რევოლუციამ,რომელიც თავიდან სიმპატიით მიიღო ფრანგთა უმრავლესობამ, დასავლეთში და ვანდეაში მალე დაკარგა
პოპულარობა. ამას ჰქონდა მრავალი მიზეზი: ბურჟუაზიამ მიითვისა ეროვნული ქონება რამაც დააზარალა გლეხობა. რევოლუციური წესრიგის მომხრე ლოკალური ხელისუფალნი ზიზღით უყურებენ გლეხობას და მას
უმიზეზოდ ამცირებენ და შეურაცხყოფენ. 1790 წლიდან ახორციელებენ სამღვდელოების საერო კონსტიტუციას. ჩაგრავენ მღვდლებს რომლებიც არ დებენ რომის მიერ სქიზმატურად მიჩნეულ ფიცს. 1791 წლიდან ეს უკმაყოფილება იზრდება და ძლიერდება რაც იწვევს პარიზში საგანგაშო უსტარების გაგზავნას. ამ უსტარებში ლაპარაკია შეთქმულებაზე რევოლუციის წინააღმდეგ. "პატრიოტთა" მიერ ჩადენილი უსამართლობები კი მართლაც აჩენენ მისწრაფებას შეთქმულებისკენ.

სევრის ტრაქტატი-პროცესი თურქთა გასასასამართლებლად:

თანამედროვე სომეხ პოლიტიკოსთა გავლენიანი ნაწილი და განსაკუთრებით დაშნაკები 1920 წლის 10 აგვისტოს დადებულ სევრის ხელშეკრულებას //რომელსაც ხელი მოაწერეს თურქეთმა და პირველ მსოფლიო ომში გამარჯვებულმა ქვეყნებმა// მიიჩნევენ დღესაც მოქმედ პოლიტიკურ დოკუმენტად და მიზნად ისახავს მის რეალიზაციას. მათი აზრით ეს იქნება სამართლის აღმდგენი ახალი ნიურნბერგის პროცესი. გამარჯვებული ქვეყნების ზეწოლით

ვილსონის სომხეთი სევრის ტრაქატის თანახმად,დაშნაკთა ოცნება:

ჩობანიანის ინსტიტუტი საფრანგეთში:

არშაკ ჩობანიანის წიგნი
"სომხეთი თურქთა უღლის 
ქვეშ.  სომეხი ერი არაა 
დამნაშავე //ფრანგულად//.

    ჩობანიანის ინსტიტუტი არის სამხრეთ კავკასიის,თურქეთის და საშუალო აღმოსავლეთის სტრატეგიული კვლევების დამოუკიდებელი ცენტრი. ექსპერტების მისი გუნდის, გააზრებების და ანალიზის სანდოობა მას აქცევს ინსტიტუტთა და ექსპერტთა სანდო პარტნიორად საერთაშორისო ასპარეზზე.

      ჩობანიანის ინსტიტუტი ხელს უწყობს სამხრეთ კავკასიის,თურქეთისა და საშუალო აღმოსავლეთის გეოპოლიტიკისადმი მიძღნილი ნაშრომების,პერიოდიკისა და წიგნების გამოქვეყნებას.

     ჩობანიანის ინსტიტუტი მონაწილეობს გამოცემაში ნაშრომებისა სომხური კულტურის//ლიტერატურის.ხელოვნების.მეცნიერების// შესახებ.

ანდროპოვის ჰიპერპოლიტიკა-მონდიალიზაცია

   1960-ან წლებში, კგბ-ში ანდროპოვის მისვლის პარალელურად დასავლეთში გაჩნდა რომის კლუბი რომელმაც დიდი ხნით განსაზღვრა დასავლური  გეოპოლიტიკის მიმართულებები და გააერთიანა მსოფლიოს სერიოზული ანალიტიკოსები, გავლენიანი პოლიტიკოსები და მსოფლიო ძალაუფლების რუხი კარდინალები.

 კლუბი თანამშრომლობდა მსოფლიო მმართველობის წამყვან ცენტრებთან, ბილდბერგერის კლუბის, სამმხრივი კომისიის, დიდი ბრიტანეთის საერთაშორისო ურთიერთობების ინსტიტუტის, აშშ-ს საერთაშორისო

პერესტროიკის კადრთა მჭედელი მოსკოველი ქართველი ძერმენ გვიშიანი:

ძერმენ გვიშიანის საფლავი
 მოსკოვში

    უმადური ქართველების მიერ დაუფასებელი სახელგანთქმული ფილოსოფოსი და სოციოლოგი ჯერმენ //უფრო კი ძერმენ,ძერჟინსკიმენჟინსკი,გ.მ.// გვიშიანი //1928-2003// .კომუნისტი 1951 წლიდან, ფილოსოფიურ მეცნიერებათა დოქტორი,პროფესორი,სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი,რომის კლუბის წევრი, ლორდ ცუკერმანთან ერთად ავსტრიაში//ლაკსენბურგში// საერთაშორისო გამოყენებითი სისტემური ანალიზის ინსტიტუტის დამფუძნებელი, პრაღის უმაღლესი ეკონომიკური სკოლის საპატიო დოქტორი,შვედეთის სამეფო  საინჟინრო აკადემიის წევრი.ტექნიკურ მეცნიერებათა ფინური აკადემიის წევრი,ჰელსინკის ეკონომიკის სკოლის საპატიო დოქტორი,მართვის ამერიკული აკადემიის წევრი, ქალაქი ჰიუსტონის//ტეხასი,აშშ// საპატიო მოქალაქე და კეთილი ნების ელჩი და ბოლოს და ბოლოს კოსიგინის ნამდვილი სიძე.

Джермен Михайлович Гвишиани (24 декабря 1928, Ахалцихе — 18 мая 2003) — советский философ и социолог. Член КПСС с 1951 года.
Доктор философских наук, профессор, специалист в области управления. Академик АН СССР (1979), РАЕН (1990). Член Римского клуба, совместно с лордом Цукерманом организатор Международного института прикладного системного анализа (МИПСА) в Лаксенбурге (Австрия), фактический основатель и директор ВНИИСИ, почётный доктор Пражской высшей экономической школы, член Шведской королевской академии инженерных наук, член Финской академии технических наук, почётный доктор Хельсинской школы экономики, член Американской академии управления, член Международной академии управления.
Почётный гражданин и посол доброй воли города Хьюстон (Техас, США).


 




ის ის იყო არც ისე ჩვეულებრივი საბჭოთა დიდებული.მამიკომ, ბერიას ნკვდ-ს გენერალმა, მას დაარქვა ძერმენი//ჩკ-ს პირველი თავმჯდომარეების ძერჟინსკისა და მენჟისკის პატივსაცემად, მაგრამ მერე ზრდილობისთვის სახელი ჯერმენად შეცვალეს//. გახლდათ საბჭოთა კავშირის მინისტრთა საბჭოს მეცნიერებისა და ტექნიკის კომიტეტის თავმდომარის მოადგილე და ცხოვრების დიდი ნაწილი გაატარა საზღვარგარეთ მივლინებებში.
  ის იყო გამოყენებითი სისტემური ანალიზის საერთაშორისო ინსტიტუტის სამეცნიერო საბჭოს თავმჯდომარეც. ნახეთ ვინ მუშაობდნენ ამ ინსტიტუტში ან მის მოსკოვის ფილიალში,

რა საიტერესო რამეებს ყვება პუტინის მიერ დაჯილდოებული გერმანელიც...

ალექსანდრ ფიტცი

ისტორიკოს-პოლიტოლოგებისთვის საინტერესო და შესამოწმენელი წყაროები: "... რაც შეეხება ყოვლის შემძლე კგბს მას "თავისუფლად მოაზროვნეებთან" ჰქონდა სპეციფიური ურთიერთობები. საკმარისია გავიხსენოთ რომ პოეტ ევგენი ევტუშენკოს და გორკში გადასახლებულ აკადემიკოს სახაროვს ჰქონდათ პირდაპირი ტელეფონები რომლებიც მათ აკავშირებდა კგბს შეფ იური ანდროპოვთან. მათ ჰქონდათ საჭიროების შემთხვევაში ანდროპოვთან დარეკვის უფლება და რეკავდნენ კიდეც! და მარტო ისინი არ ყოფილან ასე. ეხლა იზრაელში მცხოვრები მწერალი და საბჭოთა კავშირში დისიდენტური მოძრაობის ისტორიის აღიარებული სპეციალისტი ნინა ვორონელი წერს: "...საბჭოთა

ხავერდოვანი იატაკქვეშეთი,ჟურნალისტი იგორ დუდინსკი საბჭოთა ბოჰემის ცხოვრებაზე:

Крижевский Алексей       
    გარემო,რომელშიც ჩაისახა და არსებობდა მეოცე საუკუნის არაოფიციალური ხელოვნება და დისიდენტური მოძრაობა ჩამოყალიბდა სიტყვა-სიტყვით არაფრიდან-მეგობრული წვეულებებიდან,შეხვედრებიდან მხატვართა სახელოსნოებში,სტიქიური ფილოსოფიური და პოეტური წრეებიდან. ხრუშჩოვის დათბობის პერიოდში მოსკოვის რუკაზე გაჩნდა ამ გარემოს ენერგეტიკული ცენტრები-ბინები,ბარაკები,სარდაფები სადაც ერთმანეთს იცნობდნენ,ურთიერთობდნენ,
კამათობდნენ,ერთმანეთს უახლოვდებოდნენ საბჭოთა ბიჰემის წევრები და ინტელიგენტები.

XIX საუკუნის ჩეჩენი სულიერი მოძღვარი,სუფია კუნტა-ხაჯი კიშიევის მოძღვრებიდან

კუნტა ჰაჯი კიშიევი        

ომი ველურობაა,მოშორდით ყველაფერს რაც ჰგავს ომს თუ კი მტერი არ მოვიდა თქვენთვის რწმენის და ღირსების წასართმევად.თქვენი იარაღია ჭკუა,მოთმინება,სამართლიანობა. მტერი ვერ გაუძლებს ამ ძალას და ადრე თუ გვიან აღიარებს თავის დამარცხებას. თქვენი იარაღია კრიალოსანი და არა ხანჯალი ვინაიდან მის წინაშე უძლურები არიან ტირანები. არც ერთი ტირანი არაა უზენაეს შემოქმედზე უფრო ძლიერი.

1. თუ გინდათ უზენაესი ღმერთის სიყვარული გიყვარდეთ სამართალი,სამართლიანობა. 2. თქვენს ძმას უსურვეთ ის რასაც უსურვებთ საკუთარ თავს. 3. არ ეცადოთ რომ იყოთ სხვებზე უფრო მდიდარი და ძლიერი. 4. გაუნაწილეთ ღარიბებს ყველაფერი

რომანოვთა ოცნება წმინდა მიწის ხარკოვის და ვლადიმირის გუბერნიად გადაქცევაზე:

რომანოვთა იდეა და რუსი ნეონაცისტები თანამედროვე იზრაელში...

"... რას ნიშნავს თურქების გაძევება ევროპიდან? რა არის ევროპა? ვის სჭირდება ევროპა? რა ზნეობრივ ცნებებს გულისხმობს ეს გეოგრაფიული ცნება? თურქები გავრეკოთ ევროპიდან და თურქებს დავუტოვოთ მთელი მართლმადიდებელი ანატოლია? ანტიოქიის საპატრიარქო? მთელი მართლმადიდებელი აღმოსავლეთი,უფლის საფლავი,გოლგოთა, ბეთლემი,დამასკო,ბეირუთი უნდა გავანთავისუფლოთ თურქებისგან და არა ევროპა. თუ კი ამ ომში მოვახერხებთ კონსტანტინეპოლის განთავისუფლებას ამას უნდა შევხედოთ როგორც ქრისტიანობის განთავისუფლების პირველ ეტაპს და უნდა განვაგრძოთ შეტევა თურქების წინააღმდეგ რათა გავანთავიდუფლოთ თურქეთში მცხოვრები მართლმადიდებელი ბერძნები და მართლმადიდებელი არაბები.

არალობიური დემოკრატიის საფუძვლებთან,სა,რუსი ემიგრანტი მწერალი რომან გულის წიგნიდან ძერჟინსკი,ტერორის დასაწყისი:

რომან გული
ნიუ იორკში

ძერჟნსკისთან იყო და სტალინთან უმაღლეს ჩეკისტურ თანამდებობებს მიაღწია ვჩკ-ს უსისხლიანესმა გამომძიებელმა,რუსეთთან დაუკავშირებელმა,პოლონეთის სამეფოდან გამოსულმა  იაკოვ აგრანოვმა,

დედაკაცური სახის ეპილეპტიკოსმა რომელიც იქცა რუსული ინტელიგენციის ჯალათად. მან მოკლა მრავალი საზოგადო მოღვაწე და შესანიშნავი რუსი მეცნიერები//პროფ.ტიხვინსკი,პროფ.ლაზარევსკი,ნ.შჩეპკინი,ძმები ასტროვები,კ.კ.ჩერნოსვიტოვი,ნ.ა.ოგოროდნიკოვი და მრავალი სხვა//. პროფესორ ტაგანცევს მან მრავალდღიანი წამების შემდეგ გამოსძალა ჩვენებები.აგრანოვი სპობდა რუსული მეცნიერების და საზოგადოების საუკეთესო წარმომადგენლებს ისეთი ბრალდებებით როგორებიცაა "რწმენით დემოკრატიული წყობის მომხრე", თუ "მუშათა და გლეხთა მტერი".ეს სისხლიანი არარაობა ფაქტიურად არის შესანიშნავი რუსი პოეტი ნ.ს.გუმილიოვის მკვლელი.

ყველაზე საშინელი გადაწყვეტილებები ისტორიაში:

დაუმორჩილებელი

დედოფალი ალიენორ

 აქვიტანელი

, Renaud Thomazo,Les pires décisions de l'histoire,მ

   წინათქმა:
 ლიუდოვიკო მეშვიდეს და ალიენორ აქვიტანელის განქორწინება:
    უეჭველია რომ საფრანგეთის მეფე  ლიუდოვიკო მეშვიდეს არ უნდა დაეგდო ყური მრჩევლებისთვის რომლებიც მას ურჩევნდნენ გაყროდა მის მეუღლეს რომელსაც აცხადებდნენ თავქარიან და მოღალატე ქალად. აქვიტანიის საჰერცოგის მემკვიდრე ალიენორი უწინარეს ყოვლისა თავისუფალი და განათლებული ქალია რომელსაც უჭირს ურთიერთობა მკაცრ და როგორც მასზე ამბობდნენ უფრო ბერ ვიდრე მეუღლე ქმართან.

Andrew Andersen – “ТАЮЩАЯ ГРУЗИЯ»: ТЕРРИТОРИАЛЬНЫЕ ИЗМЕНЕНИЯ В ГОДЫ УСТАНОВЛЕНИЯ И ЗАКРЕПЛЕНИЯ СОВЕТСКОЙ ВЛАСТИ (1921-1936)”

  საქართველოსთვის მძიმე მეოცე საუკუნის ისტორიიდან //ოდნავ შემოკლებით თარგმნა გ.მარჯანიშვილმა//:  


 1918 წლის 26 მაისს გამოცხადებულმა დამოუკიდებელმა საქართველომ თავისი ტერიტორიის კონსოლიდაციის საშუალება მიიღო 1918 წლის ნოემბრიდან-პირველი მსოფლიო ომის დამთავრებისა და ამიერკავკასიიდან თურქული და გერმანული ჯარების ევაკუაციის შემდეგ //რუსული ჯარები ევაკუირებული იქნა იმავე წლის თებერვალში. საქართველოს ტერიტორიალური ჩამოყალიბება ხდებოდა თბილისის მენშევიკური მთავრობის ძალისმიერი და დიპლომატიური აქციების კომბინაციით,რასაც წარმართავდნენ და შუამავლობდნენ  "გამარჯვებული სახელმწიფოები"- დიდი ბრიტანეთი,საფრანგეთი და ამერიკის შეერთებული შტატები. ტერიტორიის ჩამოყალიბების ეს მეთოდი არ ყოფილა ორიგინალური.ომის შემდეგ აღმოსავლეთი
ევროპის და მახლობელი აღმოსავლეთის როგორც ახალი ისე არც ისე ახალი სახელმწიფოები აფართოებდნენ თავის ტერიტორიებს მეზობლების ან დროებით თვითმმართველი, ასე ვთქვათ უპატრონო ტერიტორიების ხარჯზე. გამონაკლისი მხოლოდ დამარცხებული ქვეყნები იყო.ეს არანაირად არ შეესაბამებოდა გამარჯვებული სახელმწიფოების და საბჭოთა რუსეთის მიერ გამოცხადებული ეთნიკური ჯგუფების