April 23, 2011

ალექსანდრე მენის საუბრები-5


   ჩვენ გადავდივართ ღვთაებრივი სულის ანუ ღმერთის სულის საიდუმლოზე. მასზე სარწმუნოების სიმბოლო ლაპარაკობს ასე :
  «და სულიწმიდა, უფალი და ცხოველს-მყოფელი, რომელი მამისაგან გამოვალს, მამისა თანა და ძისა თანა თაყვანის-
-იცემების და რომელი იტყოდა წინასწარმეტყველთა მიერ».
   და მართლაც, უკვე ძველ აღთქმაში, ძველად,  როდესაც მოღვაწეობისთვის მოწოდებულ ადამიანს მოულოდნელად იპყრობდა იდუმალი ძალა, ის იწყებდა ქადაგებას როგორც დაიწყო ქადაგება დიდმა წინასწარმეტყველმა, მწყემსმა ამოსმა რომელიც

April 21, 2011

ალექსანდრე მენის საუბრები-4 ( 3)

მარიამ ღვთისმშობელი 
და ისა ( იესო),
არაბული მინიატურა
      ის შემოვიდა ამ სამყაროში, ესე იგი ის უნდა იტანჯოს. ჩვენს დაცემულ, ცოდვილ სამყაროში  უტანჯველობა შეუძლებელია და რაც უფრო სრულყოფილია პიროვნება, მით უფრო იტანჯება ის.
 მე უკვე გითხარით რომ  გოლგოთა ქრისტესთვის დაიწყო მისი დაბადების მომენტიდან.  დაბადებისა  როდესაც ის შემოვიდა ბოროტებით სავსე ჩვენს სამყაროში. ბოროტებასთან ეს შეხება  მუდმივი ტანჯვა იყო მისთვის. ამ ტანჯვისაგან ის ზოგჯერ ოხრავდა კიდეც, როგორც ესაა მარეკოზის სახარებაში : « ო ურწმუნო და გარყვნილო გვარო, როდემდე უნდა ვიყო თქვენთან, როდემდე უნდა ავიტანო თქვენგან?». ეს ამოხეთქა ადამიანურმა გრძნობამ. მას უმძიმდა, ის იტანჯებოდა, სწორედ ეს იყო მისი ჯვარი და ქრისტიანობა ადამიანებს უნდა მიეღოთ თავისუფლად და

April 19, 2011

ალექსანდრე მენის საუბრები-4 ( 2)

  ჯერ კიდევ ძველ აღთქმაში, წინასწერმეტყველი ისაიას წიგნის 53-ე თავში  ჩვენ ვხედავთ ტანჯული, სიმართლის გამო განდევნილი, ხალხების წინაშე დამცირებული მეფის სახეს და მიწიერი მეფეები ამბობენ : « ჩვენ ვფიქრობდით რომ მას სჯიდა ღმერთი და მან კი თავის თავზე აიღო ყოველი ჩვენთაგანის ცოდვა» 
   რა არ ესმოდათ ადამიანებს? რა არ ეტეოდა კიდევ მათ გონებაში? მათ გონებაში არ ეტეოდა ქრისტეს მეორე საიდუმლოებაც.ის რომ ქრისტეში ღვთაებრივი საწყისის გარდა იყო ადამიანური საწყისიც. აი თანმიმდევრობით განდგომები ქრისტიანული რწმენისგან:  არიანობა: პირველი მსოფლიო კრება  325 წელს მოიწვიეს ალექსანდრიელ მოძღვარ არიუსთან

April 17, 2011

ალექსანდრე მენის საუბრები-4 ( 1)


მაცხოვარი ძალებში, ანდრეი რუბლიოვი

 დღევანდელი თემა გარკვეული აზრით საკვანძოა იმიტომ რომ როგორც უკვე ვთქვი სარწმუნოების სიმბოლოს პირველი ნაწილი სამყაროს შემოქმედზე ჩვენ საერთო გვაქვს იუდაიზმთან, ისლამთან და სხვა მონოთეისტურ რელიგიებთან.  ქრისტიანობის სპეციფიკა იწყება  მეორე ნაწილიდან, იესო ქრისტეს რწმენიდან, ამიტომაც გვეწოდება არა უბრალოდ მორწმუნეები არამედ ქრისტიანები. ჩვენთვის უმაღლესი გამოცხადება ხდება იესო ქრისტეს პიროვნებაში.
მე უკვე გითხარით რომ იესო არის ისტორიული, პირადი, ადამიანური სახელი, რომ ქრისტე ნიშნავს ცხებულს, მეფეს, მესიას. ჩვენ სწრაფად მიმოვიხილეთ ძველი აღთქმის 15-ზე მეტი საუკუნის ისტორია და მივედით უმთავრესამდე.

April 16, 2011

ალექსანდრე მენის საუბრები-3 ( დასასრული)

ქრისტე ეკამათება 
ფარისევლებს
( მხატვარი გუსტავ დორე)
 სახარების მორალი: სიყვარულის, გაღების და ამიტომ ბედნიერების მორალი. ბედნიერია ის ვისაც უყვარს. ბედნიერია ის ვინც გაიღებს თავს. უბედურია ის ვინც საკუთარი თავისთვის ცხოვრობს.
                ****
 მოწაფეებს დიდი ხნის მანძილზე არ ესმოდათ იესო ქრისტესი. მათ ეგონათ რომ რომ ის როგორც ცხებული, მესია, უნდა გაბატონებულიყო მსოფლიოზე. ადამიანებს ისე უყვართ მიწიერი ძალა და მიწიერი დიდება. ქრისტემ უარი თქვა ამაზე. და რამდენად მწარე უნდა ყოფილიყო მისთვის ის რომ როდესაც ისინი უკანასკნელად უახლოვდებოდნენ იერუსალიმს მოწაფეებმა დაიწყეს განაწილება ადგილებისა თუ რომელი მათგანი სად

ალექსანდრე მენის საუბრები-3 :

იმაში შეიცანით სიყვარული, რომ მან თავისი სული დადო ჩვენთვის, და ჩვენც უნდა დავდოთ სულები ძმებისთვის. 


ვისაც ამქვეყნიური ქონება აქვს, მაგრამ ძმას გაჭირვებაში ხედავს და მისგან კეტავს თავის გულს, როგორ დარჩება მასში ღმერთის სიყვარული? შვილნო! გვიყვარდეს არა სიტყვებით და არა ენით, არამედ საქმით და ჭეშმარიტებით (მოციქულ იოანეს პირველი წერილი 4). 

April 14, 2011

ალექსანდრე მენის საუბრები-2.

მარკ შაგალი, მოსე  
ღმერთისაგან
იღებს ათ მცნებას
საუბარი ორი:
ღმერთი გაეხსნა ადამიანს როგორც ცოცხალი,მასთან მოსაუბრე ღმერთი. ღმერთის შემეცნება არაა ცალმხრივი პროცესი,როგორიც არის ბუნების შემეცნება. ეს შეხვედრაა. ამიტომ აქ ჩვენ ვხმარობთ ცნებას გამოცხადება და არა ცნებას აღმოჩენა. აღმოჩენა ბუნების სფეროში ყოველთვის არის რაღაც ცალმხრივი- ადამიანი სწავლობს ბუნებას. როდესაც ადამიანი იკვლევს ღმერთს ისინი ხვდებიან ერთმანეთს. ესაა ორი პიროვნების შეხვედრა, ესაა დიალოგი.
 სიტყვა «მამა» გვიანდერძა თვითონ იესო ქრისტემ. ის ამ სიტყვაში სდებდა ემოციურ სითბოს ( მამა როგორც მზრუნველი, მოყვარული) და მის პიროვნებასთან დაკავშირებულ იდუმალ აზრს. ის ჩვენი მამაა, ის მისი მამაა, მაგრამ ჩვენ ამაზე ვილაპარაკებთ მოგვიანებით, როდესაც შევეხებით ქრისტეს პიროვნებას.

April 13, 2011

სახელგანთქმული რუსი მღვდელი ალექსანდრე მენის საუბრები:

მამა ალექსანდრე
  «ყოველი ჩვენთაგანი უსასრულოდ ძვირფასია ტალღებიდან ამოღებული მარგალიტის მსგავსად. ყოველი სული მარგალიტია, ყველაფერი დამოკიდებულია იმაზე თუ როგორაა ის დამუშავებული. დამუშავება კი არის სულიერი ცხოვრება, სულიერი ძალისხმევა.»
    პროტოიერეი ალექსანდრე მენი : მწამს, საუბრები სარწმუნოების სიმბოლოზე (მოსკოვი, წმინდა კოზმა და დამიანეს ეკლესია შუბინოში, 2005) :

საუბარი პირველი :
     ყოველი თქვენთაგანი, თუ კი შევა ლიტურგიის დროს რომელიმე ქრისტიანულ ეკლესიაში ალბათ შეამჩნევს რომ წირვის რაღაც დროს გუნდი წყვეტს გალობას და გალობს ყველა. ეს ძველი ტრადიცია აღადგინეს არც ისე დიდი ხნის წინ, რევოლუციის

ალექსანდრე მენის საუბრები.

„მოსკოველმა ინტელექტუალებმა (უმაღლესი საუნივერსიტეტო განათლების მქონე პირებმა) ადგილობრივ მოხუც ქალებთან ერთად შექმნეს არაჩვეულებრივად ცოცხალი ქრისტიანული თემი რომელიც აგრესიული ანტირელიგიური საზოგადოების გულში თავისი ცხოვრების მაგალითით აჩვენებდა თუ რა არის ეკლესია. მრევლის ყოველი წევრი იყო  ერთ-ერთი

April 11, 2011

ესეც ევროპაა-10: მასიმო კაკიარი, უხილავის გააზრება :


პაულ კლეე, თევზი
პაულ კლეეს თქმით ხელოვნება ხილულად ხდის უხილავს.
      «ყოველგვარი შესაგრძნობი სინათლე უფრო დაბალია იმაზე რასაც ეძებს სული.  თვალი ეძებს ინტუიციას სინათლესი რომლის ინტუიციაც არ შეიძლება რომ ჰქონდეს.  და მან იცის რომ რაღაც საგანი არაა ის რასაც ის ეძებს სწორედ იმიტომ რომ მას აქვს რაღაცის ინტუიცია. პაულ კლეეს თქმით ხელოვნება ხდის ხილულს უხილავს. რა არის ხილული? უხილავის და აღუქმელის შემთხვევა, მომენტი?» ( მასიმო კაკიარი, კანონის ხატები).

April 10, 2011

ესეც ევროპაა-8 : ანდრე კომტ-სპონვილი და ისევ აღმოჩენილი სიბრძნე


  1952 წელს დაბადებული ფრანგი ფილოსოფოსი ანდრე კომტ-სპონვილი 2008 წლიდან არის საფრანგეთის ეთიკის ეროვნული საკონსულტაციო კომიტეტის წევრი.
ნუ გაქვს ნურაფრის იმედი, ნუ გეშინია ნურაფრის, მაგრამ იცოცხლე და იცხოვრე აქ და ეხლა, განმარტავს კომტ-სპონვილი.
    «ნუ იცინი, ნუ ტირი, გაიგე» ( სპინოზა).
    «ცხოვრების აზრი, ამბობდა მონტენი, ცხოვრებაა,და ამიტომ იქ არაა მიზანი. მიზანი არა აქვს არც სიყვარულს, სიხარულს თუ ბედნიერებას: მიზანი არა აქვს სიბრძნეს, ესაა

ბარემ ერთი-ორი სიტყვით ღრმა ამერიკაზეც



ავთო ვარაზი, ქრისტე
 ელ გრეკოს მიხედვით,1972
«ქრისტემ მიიღო შეზღუდული ადამიანი და აგრძნობინა
მას მარადიულობის გემო» (რალფ ვალდო ემერსონი)
1-2 სიტყვით ღრმა ამერიკაზეც
«ჩვენს წინ და უკან არსებული უფერულდება იმასთან შედარებით რაც ჩვენშია» (რალფ ვალდო ემერსონი).
«სულ პატარა» ჩანართი ამქვეყნიური პლატონური თუ არამარტოპლატონური გამოქვაბულიდან გაღწევის მსურველი ანტიმატერიალისტი, ანტიმერკანტილისტი და მორწმუნე ამერიკელების შესახებ.
ტრანსცენდენტალიზმი:
ახალი ინგლისის ახალგაზრდებმა რომელთაც სურდათ მათი დროის სულისკვეთების

ესეც ევროპაა-7:ფილოსოფიის დოქტორი, პარიზის ებრაულ კვლევათა ცენტრის დირექტორი მარკ-ალენ უაკნა და იუდაიზმის სიღრმე :


    «არ არსებობს ერთხელ და სამუდამოდ დამკვიდრებული 
ჭეშმარიტება; მაგრამ არსებობს ახალ მნიშვნელობათა  მუდმივი და უწყვეტი ძიების აუცილებლობა. საჭიროა არსთა და საგანთა გაქვავებულ მნიშვნელობათა აფეთქება. საჭიროა არა სრულყოფილების არამედ სრულყოფადის ეთიკა. თავისუფალი რომ იყოს, ადამიანს, მაშ, მისჯილი აქვს ინტერპრეტაცია. მან ასე ადგილი უნდა დაუთმოს პოეტურს და წარმოსახვითს. ლიტერატურა, მწერლობა, აზრის ნაპერწკლები, ყველაფერი ეს ხსნის სხვაგვარად, ტრანსცენდენტურობიდან არსებობის შესაძლებლობას. და თუ კი ადამიანი არსებობს იმიტომ რომ მას აქვს ისტორიების მოყოლით გამოგონების უნარი?»
(მარკ-ალენ უაკნა, კითხვა ბზინვა-ხარხარით).

April 9, 2011

1990 წელს ქრისტიანების მტრების მიერ თავში ცულის ჩარტყმით მოკლული სახელგანთქმული მართლმადიდებელი მღვდელი ალექსანდრე მენი.

ალექსანდრე მენი
"მოსკოველმა ინტელექტუალებმა (უმაღლესი საუნივერსიტეტო განათლების მქონე პირებმა) ადგილობრივ მოხუც ქალებთან ერთად შექმნეს
არაჩვეულებრივად ცოცხალი ქრისტიანული თემი რომელიც აგრესიული ანტირელიგიური საზოგადოების გულში თავისი ცხოვრების მაგალითით აჩვენებდა თუ რა არის ეკლესია. მრევლის ყოველი წევრი იყო  ერთ-ერთი პატარა ჯგუფის წევრიც. ეს ჯგუფები კვირაში ერთხელ იკრიბებოდნენ წმინდა წერილის წასაკითხად,ლოცვისთვის, სულიერი ცხოვრების გამოცდილების, მატერიალური ქონების და ნიჭთა ერთმანეთისთვის გაზიარებისთვის.

ესეც ევროპაა-6 : მათაც ასმია მუსიკობანი სპარსული ენის სიტკბომან...

იბნ არაბი








იბნ არაბი
ქრისტიან ჟამბე: ისლამის გენია: 
მთარგმნელის შენიშვნა : კრისტიან ჟამბე არის 1949 წლის 23 აპრილს ალჟერში დაბადებული ფრანგი ფილოსოფოსი. ახალგაზრდობაში ის გატაცებული იყო მაოიზმით, 1969 წელს იყო პროლეტარული მემარცხენეობის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი. შემდეგ იგი შეხვდა ირანის და შიიტური ისლამის სახელგანთქმულ ფრანგ მკვლევარს და სპეციალისტს ანრი კორბას და მასთან ერთად მუშაობდა სპარსულ ფილოსოფიაზე და პოეზიაზე. პარიზის კომერციის უმაღლეს სკოლაში ასწავლის ისლამს და უნივერსიტეტ სორბონა II-ში ისლამურ ფილოსოფიას.

ესც ევროპაა-5: ალენ დე ლიბერა: შუა საუკუნეების სიცოცხლისუნარიანობა


ფოტოები: ალენ დე ლიბერა, მისი წიგნი "აზროვნება შუა საუკუნეებში"
     « 1250-1260-აჰ წლებში სიგერ დე ბრაბანტამ მონაწილეობა მიიღო გაცნობიერების , ინტელექტუალური მოთხოვნის მოძრაობაში, ახალი სტილის,ახალი მორალის, არსებობის ახალი ფორმის: ფილოსოფიური ცხოვრების შექმნაში. ამ მოძრაობას, რომელსაც შეიძლება ვუწოდოთ « ინტელექტუალური არისტოკრატიზმი» გაჩნდა ბერძნულ-არაბული ტექსტების კითხვის შედეგად. ცენზურას მიერ დევნილი ეს მოძრაობა გაიშალა ინსტიტუციურ ფარგლებს გარეთ...» (ალენ დე ლიბერა,აზროვნება შუა საუკუნეებში).

April 8, 2011

ესეც ევროპაა-4: რენე ჟირარი და საკრალურის კრიზისი


«დღეს ერთ პურიტანიზმზე უარს ამბობენ  მხოლოდ მეორე პურიტანიზმში გადასავარდნად. ადამიანებს აღარ ართმევენ სექსუალობას, მას ართმევენ იმას რაც კიდევ უფრო აუცილებელია ადამიანისთვის, აზრს.

ადამიანი არ ცხოვრობს მარტო პურით და სექსუალობით. თანამედროვე აზრი არის უმაღლესი კასტრაცია ვინაიდან ეს არის აზრის, მნიშველობის კასტრაცია. ყოველი ადამიანი უთვალთვალებს მეზობელს იმის გასაგებად  ხომ არა სწამს მას რამისა.» (რენე ჟირარი, სამყაროს დაარსებიდან დამალულ ამბებზე»).

სახელგანთქმული ვლადიმირ ბუკოვსკი ითხოვს მიხაილ გორბაჩოვის დაპატიმრებას !



               არაა მარტო კადაფის თუ ბგაგბოს პრობლემა, გორბაჩოვის პრობლემაცაა:


         2011 წლის 30 მარტს, როდესაც ყოფილი საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის ყოფილი გენერალური მდივანი და შემდეგ პრეზიდენტი მიხაილ გორბაჩოვი ემზადებოდა საზეიმო მიღებისთვის ლონდონის ალბერტ ჰოლში (გორბაჩოვი 80 წლის გახდა) ლონდონის ვესტმინსტერის მაგისტრატის სასამართლოს მოსამართლე დ.უიკჰემი ეცნობოდა მასალებს რომლებშიც იყო მოთხოვნა იუბილიარის დაპატიმრების შესახებ. დოკუმენტები 1980-ანი წლების ბოლოსა და 1990-ანი წლების დასაწყისში გორბაჩოვის მიერ ადამიანობის წინააღმდეგ ჩადენილი დანაშაულების შესახებ მოსამართლეს მიუტანა ცნობილმა საბჭოთა დისიდენტმა ვლადიმირ ბუკოვსკიმ.  მისი თქმით სკკპ ყოფილი გენერალური მდივანი და შემდეგ სსრკ-ს პრეზიდენტი მიხაილ გორბაჩოვი გამწარებით ცდილობდა საბჭოთა ხელისუფლების გადარჩენას და ძალაუფლების შენარჩუნებას. ამისთვის ის მზად იყო რეფორმების გატარებისთვისაც კი, მაგრამ არ დაუხევია უკან ძალის გამოყენების წინაშეც. 1989 წლის აპრილში  საბჭოთა არმიამ თბილისში ჩაახშო მშვიდობიანი მანიფესტაციები-19 დაღუპული და 250 დაჭრილი.1990 წელს საბჭოთა არმიამ მოაწყო სასაკლაო ბაქოში-ასამდე დაღუპული და ათასზე მეტი დაჭრილი. 1991 წელს საბჭოთა სამხედროები წესრიგს ამყარებენ დუშანბეში-25 მოკლული, 565 დაჭრილი. 1991 წელს გორბაჩოვის დავალებით საბჭოთა არმიამ სცადა კონტროლის დამყარება ლიტვაზე რომელმაც უკვე გამოაცხადა დამოუკიდებლობა. -15 მოკლული და 600 დაჭრილი. და ეს მხოლოდ ერთ ღამეში ვილნიუსში. ღიგაში მსგავს ვითარებაში 5 მოკლული.

      ეს არ დაავიწყდა ბუკოვსკის. მან ეს არ აპატია გორბაჩოვს და 30 მარტს მან ლონდონის ვესტმინსტერის მაგისტრატს მიმართა განცხადებით სადაც სთხოვდა გორბაჩოვის დაპატიმრებას და დაკითხვას სამოქალაქო მშვიდობიანი მოსახლეობის წინააღმდეგ სამხედრო ძალის გამოყენების შესახებ. გორბაჩოვმა პასუხი უნდა აგოს მისი ბრძანებით ადამიანთა მკვლელობის გამო, თვლის ბუკოვსკი....



ция с сайта RFI (http://www.russian.rfi.fr/)
Буковский против Горбачева. Не юбилейные показания
Создано 2011-03-30 20:40
Александр Подрабинек
0
30 марта, когда бывший Генеральный секретарь ЦК КПСС Михаил Горбачев готовился к торжественному приему в лондонском Альберт-холле по случаю своего восьмидесятилетия, судья Вестминстерского магистратского суда в Лондоне Д.Уикхэм рассматривала материалы с требованием об аресте юбиляра. Документы, свидетельствующие о совершении Михаилом Горбачевым в конце 80-х - начале 90-х годов прошлого столетия преступлений против человечества, принес мировому судье известный советский диссидент Владимир Буковский.
На закате советской истории, Михаил Горбачев, будучи генсеком коммунистической партии, а затем президентом СССР, отчаянно пытался спасти Советскую власть и социализм. Ради сохранения власти он готов был пойти даже на реформы, но не остановился и перед применением военной силы против тех, кто намеревался освободить страну от власти КПСС. В апреле 1989 года армия подавила мирные гражданские протесты в Тбилиси – 19 погибших и 250 раненых. В 1990-м Советская армия устроила резню в Баку – около ста погибших, более тысячи раненых. В том же году военные наводили свой порядок в Душанбе - 25 убитых и 565 раненых. В 1991 году по указанию Горбачева армия пыталась взять под свой контроль уже провозгласившую независимость Литву - 15 убитых и 600 раненых, и это только за одну ночь в Вильнюсе. В Риге при схожих обстоятельствах – пятеро убитых.
Спасти Советскую власть Михаилу Горбачеву так и не удалось. Вовремя поняв, что ход истории ему не изменить, Горбачев спас, по крайней мере, свою репутацию, представляясь всему миру в образе вдохновителя и главного организатора демократических преобразований. И, похоже, мир, очарованный этим покладистым «реформатором», простил ему использование армии против мирного гражданского населения. Или просто забыл об этом.
Не забыл и не простил Владимир Буковский. 30 марта он подал в Вестминстерский магистратский суд в Лондоне заявление с требованием арестовать и допросить Горбачева по обстоятельствам применения военной силы против гражданского населения. Горбачев должен ответить за совершенные по его приказу убийства, считает Владимир Буковский.
RFI: Чем вызвано ваше обращение в суд?
Владимир Буковский: Прежде всего, тем, что широкое празднование устраивается человеком, который, с моей точки зрения, совершил массовое убийство. И это взывает к моему чувству справедливости. Мы должны обратить внимание на простой факт: сейчас союзные силы бомбят Ливию и хотят сместить полковника Каддафи. Общие потери от всей гражданской войны в Ливии составляют 114 человек убитыми и несколько сотен ранеными. А, между прочим, одна операция в Баку, которую приказал провести Горбачев в 1990 году – там жертв больше за одну операцию. Там почти 200 человек погибло. И это никто не берет во внимание. Какие-то двойные стандарты в этом мире. Уж, по крайней мере, праздновать день рождения Горбачева здесь всенародно оснований никаких нет. С каких пор мы должны праздновать день рождения массовых убийц?
RFI: Ожидаете ли вы какую-нибудь поддержку своей инициативы из Литвы или Грузии? И в какой форме?
Владимир Буковский: Я бы очень хотел, чтобы все страны, где эти убийства были совершены при Горбачеве и по его приказу, озаботились, чтобы дать какой-то юридический ход этому заявлению. Получается немножко нелепо: я – не грузин, не литовец, не азербайджанец, я один пытаюсь как-то восстановить эту справедливость, а страны, которые были непосредственно задеты, граждане которых пострадали от этих действий, молчат. У них юридических возможностей гораздо больше, чем у меня. Я частное лицо.
RFI: Многие в России считают Михаила Горбачева автором перестройки, организатором демократических преобразований. И, в связи с этим, считают, что привлекать его к судебной ответственности не стоит. Что вы скажете об этой позиции?
Владимир Буковский: Это смехотворная позиция. Во-первых, убийство есть убийство. Не важно, кем оно совершено, пусть даже ангелом. За это все равно надо нести ответственность. А во-вторых, все эти рассуждения, весь этот миф о перестройке дико надоел. Он меня раздражал тогда еще, когда он возникал. Горбачев – не автор перестройки, чтобы все знали. По документам ЦК известно, что перестройка готовилась еще при Андропове и где-то в последние годы Брежнева, и имела своей целью вовсе не демократизацию России как таковой, а спасение коммунистического режима, который в этот момент оказался в глубочайшем кризисе экономическом, да и не только. Были задачи. Эти задачи поручили Горбачеву не потому, что он придумал это, а потому, что считалось, что он будет наиболее удачным исполнителем: молодой, энергичный, хорошо смотрится по телевизору – вот все его достоинства. И поэтому приписывать Горбачеву, с одной стороны, перестройку, а с другой стороны, конец и коллапс холодной войны Советского Союза – это нелепо. Он делал абсолютно противоположное: он пытался их спасти, и то, что ему это не удалось – вовсе не основание для того, чтобы теперь праздновать его день рождения.
Неважно себя чувствуя, Буковский не поехал в суд сам – его интересы представлял адвокат Пол Дайамонд (Paul Diamond), ему помогал юрист Павел Строилов. Судья Д.Уикхэм (Wickham) удовлетворить просьбу Буковского отказалась.
Павел Строилов: Это было срочное заявление, поскольку Горбачев пробудет здесь только несколько дней, и нужно успеть. Этот суд заранее этого не знал. Они приняли заявление, но пошла дальше процедура очень странная, оказывается, введены какие-то процедурные новшества. Это рассматривалось за закрытыми дверями, и нам потом просто выслали решение. Отказ довольно странный. Судья достаточно высокопоставленная, женщина. Она изложила такие мотивы: поскольку Горбачев приезжает не только праздновать свой день рожденья и участвовать в благотворительном концерте, но еще и встречаться с премьер-министром. Она считает, по своей собственной воле провозглашает, что он имеет иммунитет дипломатический, и поэтому его нельзя подвергать уголовному преследованию. Мы сейчас консультируемся с юристами, а они нам говорят, что это, мягко говоря, очень спорная вещь, и, конечно, мы будем срочно завтра апеллировать утром в высшую инстанцию суда.
RFI: А можно ли сказать, что закрытое от посетителей заседание суда – это общепринятая практика в английском судопроизводстве?
Павел Строилов: Нет, это - совершенно исключительная вещь. Обычно дела рассматриваются в открытом суде и заслушивается сторона. Это, конечно, не полное слушание, это только рассмотрение заявления о выпуске ордера на арест, но, тем не менее, это необычное решение. Здесь могли сыграть роль какие-то политические соображения. В решении сказано, что они созванивались, связывались с министерством иностранных дел, запрашивали от них информацию, и от них они узнали, что он приезжает с тем, чтобы еще и встретиться с премьер-министром, а, следовательно, это как бы дипломатическая официальная миссия, как она определила. Дальше в решении сказано, что она сочла бы необходимым, если бы она на этом не остановилась, узнать, что Россия думает по этому поводу, российское правительство. Но, в данном случае, она не считает необходимым, поскольку она считает, что он имеет иммунитет.
RFI: Получение дополнительной информации – это нормально для судебной процедуры, но не кажется ли, что в решении есть политическая составляющая?
Павел Строилов: Возможно, возможно. Я не хочу здесь спекулировать, но решение настолько странное, что здесь, возможно, было какое-то политическое давление и т.д. И, конечно, мы будем этот вопрос поднимать завтра в суде более высокой инстанции.
RFI: Как вы думаете, есть ли судебные перспективы у этого дела?
Павел Строилов: Сложно сказать. К сожалению, на наш взгляд тоже правосудие – не то, что было. Но, все-таки, есть и честные судьи, и можно надеяться, что завтра рассмотрят более объективно, с точки зрения правосудия, а не с политической точки зрения.
Отказ привлекать Горбачева к ответственности по тем основаниям, которые нашла судья Уикхэм, кажутся не очень убедительными. Мировая судебная практика знает немало случаев привлечения бывших президентов к судебной ответственности: Бенито Муссолини – в Италии, Аугусто Пиночета в Чили, Альберто Фухимори в Перу, Садама Хусейна в Ираке, Жан-Беделя Бокассы  в Центральноафриканской республике, Чон Ду Хвана и Ро Де У  в Южной Корее, Мохаммеда Сухарто в Индонезии, Чарльза Тейлора в Либерии. Попали под суд и коммунистические лидеры стран Восточной Европы: Николае Чаушеску, Тодор Живков, Эрик Хонеккер, Войцех Ярузельский, Слободан Милошевич. И кажется только в двух случаях – Муссолини и Чаушеску, где судопроизводство напоминало, скорее, фарс, ни одна судебная процедура не была запущена с первого раза. Так что расслабляться бывшему Генеральному секретарю ЦК КПСС не стоит.
Александр Подрабинек, для Русской службы RFI, Москва



bukovski
a gorbi londonshi

    • Il y a 27 minutes · 



ესეც ევროპაა-3: ლიბერალიზმის გააზრება რაიმონ არონიდან ჯონ რაულსამდე :


      «ჰაიეკის აზრით ლიბერალები არიან მხოლოდ ისინი ვინც ფიქრობენ რომ სამყარო ემორჩილება ჩვენთვის უცნობ კანონებს; საბოლოო ანგარიშით ლიბერალებისთვის ინდივიდუალურ ინიციატივათა ჯამი უფრო მნიშვნელოვანია ვიდრე გააზრებული დაგეგმვა მმართველი ელიტის მიერ» ( გი სორმანი, ლიბერალური გადაწყვეტა).

    ტოტალიტარიზმის კრიტიკა გამართლებული იყო, მაგრამ რა უნდა იყოს მის ადგილას?  დემარშებით ერთმანეთისგან განსხვავებული მაგრამ კანტით შთაგონებული ფილოსოფოსები რაიმონ არონი საფრანგეთში და ჯონ რაულსი ამერიკის შეერთებულ შტატებში ამბობენ: ლიბერალიზმი.

ესეც ევროპაა-2 : ტოტალიტარიზმის გააზრება თეოდორ ადორნოდან ჰანა არენდტამდე :


    «თავისუფლება განუყოფელია განათლებული აზრისაგან...თუ კი გონება არ იაზროვნებს  ის დალუქავს თავის ბედს. … ბრმად პრაგმატიზებული აზრი კარგავს თავის ტრანსცენდენტურ ხასიათს და კავშირს ჭეშმარიტებასთან...» ( თეოდორ ადორნო, მაქს ჰორკჰაიმერი, გონების დიალექტიკა).
  ადამიანური არის არაადამიანურის საპირისპირო რამ და ეფუძნება ადამიანების ურთიერთდახმარების უნარს, ურთიერთდახმარებისა, რომელსაც წარმოქმნის თანაგრძნობა სხვის მიმართ.